Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

і́ншы

займеннік, азначальны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́ншы і́ншая і́ншае і́ншыя
Р. і́ншага і́ншай
і́ншае		 і́ншага і́ншых
Д. і́ншаму і́ншай і́ншаму і́ншым
В. і́ншага (адуш.)
і́ншы (неадуш.)		 і́ншую і́ншае і́ншых
і́ншыя
Т. і́ншым і́ншай
і́ншаю		 і́ншым і́ншымі
М. і́ншым і́ншай і́ншым і́ншых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

і́ншыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. і́ншуся і́ншымся
2-я ас. і́ншышся і́ншыцеся
3-я ас. і́ншыцца і́ншацца
Прошлы час
м. і́ншыўся і́ншыліся
ж. і́ншылася
н. і́ншылася
Дзеепрыслоўе
цяп. час і́ншачыся

Крыніцы: piskunou2012.

іншэ́ць

‘станавіцца іншым’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. іншэ́ю іншэ́ем
2-я ас. іншэ́еш іншэ́еце
3-я ас. іншэ́е іншэ́юць
Прошлы час
м. іншэ́ў іншэ́лі
ж. іншэ́ла
н. іншэ́ла
Загадны лад
2-я ас. іншэ́й іншэ́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час іншэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Інэ́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Інэ́лі
Р. Інэ́ль
Інэ́ляў
Д. Інэ́лям
В. Інэ́лі
Т. Інэ́лямі
М. Інэ́лях

інэ́ртна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
інэ́ртна - -

інэртны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інэртны інэртная інэртнае інэртныя
Р. інэртнага інэртнай
інэртнае		 інэртнага інэртных
Д. інэртнаму інэртнай інэртнаму інэртным
В. інэртны
інэртнага		 інэртную інэртнае інэртныя
Т. інэртным інэртнай
інэртнаю		 інэртным інэртнымі
М. інэртным інэртнай інэртным інэртных

інэртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інэртны інэртная інэртнае інэртныя
Р. інэртнага інэртнай
інэртнае		 інэртнага інэртных
Д. інэртнаму інэртнай інэртнаму інэртным
В. інэртны
інэртнага		 інэртную інэртнае інэртныя
Т. інэртным інэртнай
інэртнаю		 інэртным інэртнымі
М. інэртным інэртнай інэртным інэртных

Інэ́са

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Інэ́са Інэ́сы
Р. Інэ́сы Інэ́с
Д. Інэ́се Інэ́сам
В. Інэ́су Інэ́с
Т. Інэ́сай
Інэ́саю		 Інэ́самі
М. Інэ́се Інэ́сах

інэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. інэ́т
Р. інэ́ту
Д. інэ́ту
В. інэ́т
Т. інэ́там
М. інэ́це

Крыніцы: piskunou2012.

ін’юкты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ін’юкты́ў ін’юкты́вы
Р. ін’юкты́ва ін’юкты́ваў
Д. ін’юкты́ву ін’юкты́вам
В. ін’юкты́ў ін’юкты́вы
Т. ін’юкты́вам ін’юкты́вамі
М. ін’юкты́ве ін’юкты́вах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.