Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

узадра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узадра́ны узадра́ная узадра́нае узадра́ныя
Р. узадра́нага узадра́най
узадра́нае
узадра́нага узадра́ных
Д. узадра́наму узадра́най узадра́наму узадра́ным
В. узадра́ны (неадуш.)
узадра́нага (адуш.)
узадра́ную узадра́нае узадра́ныя (неадуш.)
узадра́ных (адуш.)
Т. узадра́ным узадра́най
узадра́наю
узадра́ным узадра́нымі
М. узадра́ным узадра́най узадра́ным узадра́ных

Кароткая форма: узадра́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узадра́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уздзяру́ся уздзяро́мся
2-я ас. уздзярэ́шся уздзераце́ся
3-я ас. уздзярэ́цца уздзяру́цца
Прошлы час
м. узадра́ўся узадра́ліся
ж. узадра́лася
н. узадра́лася
Загадны лад
2-я ас. уздзяры́ся уздзяры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узадра́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узадра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уздзяру́ уздзяро́м
2-я ас. уздзярэ́ш уздзераце́
3-я ас. уздзярэ́ уздзяру́ць
Прошлы час
м. узадра́ў узадра́лі
ж. узадра́ла
н. узадра́ла
Загадны лад
2-я ас. уздзяры́ уздзяры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узадра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уза́д-упе́рад

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уза́д-упе́рад - -

Крыніцы: piskunou2012.

узаемаабагачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узаемаабагачэ́нне
Р. узаемаабагачэ́ння
Д. узаемаабагачэ́нню
В. узаемаабагачэ́нне
Т. узаемаабагачэ́ннем
М. узаемаабагачэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

узаемаабарача́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемаабарача́льны узаемаабарача́льная узаемаабарача́льнае узаемаабарача́льныя
Р. узаемаабарача́льнага узаемаабарача́льнай
узаемаабарача́льнае
узаемаабарача́льнага узаемаабарача́льных
Д. узаемаабарача́льнаму узаемаабарача́льнай узаемаабарача́льнаму узаемаабарача́льным
В. узаемаабарача́льны (неадуш.)
узаемаабарача́льнага (адуш.)
узаемаабарача́льную узаемаабарача́льнае узаемаабарача́льныя (неадуш.)
узаемаабарача́льных (адуш.)
Т. узаемаабарача́льным узаемаабарача́льнай
узаемаабарача́льнаю
узаемаабарача́льным узаемаабарача́льнымі
М. узаемаабарача́льным узаемаабарача́льнай узаемаабарача́льным узаемаабарача́льных

Крыніцы: piskunou2012.

узаемаабме́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. узаемаабме́н
Р. узаемаабме́ну
Д. узаемаабме́ну
В. узаемаабме́н
Т. узаемаабме́нам
М. узаемаабме́не

Крыніцы: piskunou2012.

узаемаабумо́ўлена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узаемаабумо́ўлена - -

узаемаабумо́ўленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узаемаабумо́ўленасць
Р. узаемаабумо́ўленасці
Д. узаемаабумо́ўленасці
В. узаемаабумо́ўленасць
Т. узаемаабумо́ўленасцю
М. узаемаабумо́ўленасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узаемаабумо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемаабумо́ўлены узаемаабумо́ўленая узаемаабумо́ўленае узаемаабумо́ўленыя
Р. узаемаабумо́ўленага узаемаабумо́ўленай
узаемаабумо́ўленае
узаемаабумо́ўленага узаемаабумо́ўленых
Д. узаемаабумо́ўленаму узаемаабумо́ўленай узаемаабумо́ўленаму узаемаабумо́ўленым
В. узаемаабумо́ўлены (неадуш.)
узаемаабумо́ўленага (адуш.)
узаемаабумо́ўленую узаемаабумо́ўленае узаемаабумо́ўленыя (неадуш.)
узаемаабумо́ўленых (адуш.)
Т. узаемаабумо́ўленым узаемаабумо́ўленай
узаемаабумо́ўленаю
узаемаабумо́ўленым узаемаабумо́ўленымі
М. узаемаабумо́ўленым узаемаабумо́ўленай узаемаабумо́ўленым узаемаабумо́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.