узаемаабумо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемаабумо́ўлены узаемаабумо́ўленая узаемаабумо́ўленае узаемаабумо́ўленыя
Р. узаемаабумо́ўленага узаемаабумо́ўленай
узаемаабумо́ўленае		 узаемаабумо́ўленага узаемаабумо́ўленых
Д. узаемаабумо́ўленаму узаемаабумо́ўленай узаемаабумо́ўленаму узаемаабумо́ўленым
В. узаемаабумо́ўлены (неадуш.)
узаемаабумо́ўленага (адуш.)		 узаемаабумо́ўленую узаемаабумо́ўленае узаемаабумо́ўленыя (неадуш.)
узаемаабумо́ўленых (адуш.)
Т. узаемаабумо́ўленым узаемаабумо́ўленай
узаемаабумо́ўленаю		 узаемаабумо́ўленым узаемаабумо́ўленымі
М. узаемаабумо́ўленым узаемаабумо́ўленай узаемаабумо́ўленым узаемаабумо́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)