паро́жні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паро́жні |
паро́жняя |
паро́жняе |
паро́жнія |
| Р. |
паро́жняга |
паро́жняй паро́жняе |
паро́жняга |
паро́жніх |
| Д. |
паро́жняму |
паро́жняй |
паро́жняму |
паро́жнім |
| В. |
паро́жні (неадуш.) паро́жняга (адуш.) |
паро́жнюю |
паро́жняе |
паро́жнія (неадуш.) паро́жніх (адуш.) |
| Т. |
паро́жнім |
паро́жняй паро́жняю |
паро́жнім |
паро́жнімі |
| М. |
паро́жнім |
паро́жняй |
паро́жнім |
паро́жніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паро́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паро́жны |
паро́жная |
паро́жнае |
паро́жныя |
| Р. |
паро́жнага |
паро́жнай паро́жнае |
паро́жнага |
паро́жных |
| Д. |
паро́жнаму |
паро́жнай |
паро́жнаму |
паро́жным |
| В. |
паро́жны (неадуш.) паро́жнага (адуш.) |
паро́жную |
паро́жнае |
паро́жныя (неадуш.) паро́жных (адуш.) |
| Т. |
паро́жным |
паро́жнай паро́жнаю |
паро́жным |
паро́жнымі |
| М. |
паро́жным |
паро́жнай |
паро́жным |
паро́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паро́жыстасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паро́жыстасць |
| Р. |
паро́жыстасці |
| Д. |
паро́жыстасці |
| В. |
паро́жыстасць |
| Т. |
паро́жыстасцю |
| М. |
паро́жыстасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паро́жысты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паро́жысты |
паро́жыстая |
паро́жыстае |
паро́жыстыя |
| Р. |
паро́жыстага |
паро́жыстай паро́жыстае |
паро́жыстага |
паро́жыстых |
| Д. |
паро́жыстаму |
паро́жыстай |
паро́жыстаму |
паро́жыстым |
| В. |
паро́жысты (неадуш.) паро́жыстага (адуш.) |
паро́жыстую |
паро́жыстае |
паро́жыстыя (неадуш.) паро́жыстых (адуш.) |
| Т. |
паро́жыстым |
паро́жыстай паро́жыстаю |
паро́жыстым |
паро́жыстымі |
| М. |
паро́жыстым |
паро́жыстай |
паро́жыстым |
паро́жыстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паро́зненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паро́зненне |
паро́зненні |
| Р. |
паро́знення |
паро́зненняў |
| Д. |
паро́зненню |
паро́зненням |
| В. |
паро́зненне |
паро́зненні |
| Т. |
паро́зненнем |
паро́зненнямі |
| М. |
паро́зненні |
паро́зненнях |
Крыніцы:
piskunou2012.
паро́знены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паро́знены |
паро́зненая |
паро́зненае |
паро́зненыя |
| Р. |
паро́зненага |
паро́зненай паро́зненае |
паро́зненага |
паро́зненых |
| Д. |
паро́зненаму |
паро́зненай |
паро́зненаму |
паро́зненым |
| В. |
паро́знены (неадуш.) паро́зненага (адуш.) |
паро́зненую |
паро́зненае |
паро́зненыя (неадуш.) паро́зненых (адуш.) |
| Т. |
паро́зненым |
паро́зненай паро́зненаю |
паро́зненым |
паро́зненымі |
| М. |
паро́зненым |
паро́зненай |
паро́зненым |
паро́зненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
паро́зніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паро́знюся |
паро́знімся |
| 2-я ас. |
паро́знішся |
паро́зніцеся |
| 3-я ас. |
паро́зніцца |
паро́зняцца |
| Прошлы час |
| м. |
паро́зніўся |
паро́зніліся |
| ж. |
паро́знілася |
| н. |
паро́знілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паро́зніся |
паро́зніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паро́зніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
паро́зніць
‘адрозніць, размежаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паро́зню |
паро́знім |
| 2-я ас. |
паро́зніш |
паро́зніце |
| 3-я ас. |
паро́зніць |
паро́зняць |
| Прошлы час |
| м. |
паро́зніў |
паро́знілі |
| ж. |
паро́зніла |
| н. |
паро́зніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паро́зні |
паро́зніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паро́зніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.