Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

паро́жні

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паро́жні паро́жняя паро́жняе паро́жнія
Р. паро́жняга паро́жняй
паро́жняе
паро́жняга паро́жніх
Д. паро́жняму паро́жняй паро́жняму паро́жнім
В. паро́жні (неадуш.)
паро́жняга (адуш.)
паро́жнюю паро́жняе паро́жнія (неадуш.)
паро́жніх (адуш.)
Т. паро́жнім паро́жняй
паро́жняю
паро́жнім паро́жнімі
М. паро́жнім паро́жняй паро́жнім паро́жніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паро́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паро́жны паро́жная паро́жнае паро́жныя
Р. паро́жнага паро́жнай
паро́жнае
паро́жнага паро́жных
Д. паро́жнаму паро́жнай паро́жнаму паро́жным
В. паро́жны (неадуш.)
паро́жнага (адуш.)
паро́жную паро́жнае паро́жныя (неадуш.)
паро́жных (адуш.)
Т. паро́жным паро́жнай
паро́жнаю
паро́жным паро́жнымі
М. паро́жным паро́жнай паро́жным паро́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паро́жыстасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. паро́жыстасць
Р. паро́жыстасці
Д. паро́жыстасці
В. паро́жыстасць
Т. паро́жыстасцю
М. паро́жыстасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паро́жысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паро́жысты паро́жыстая паро́жыстае паро́жыстыя
Р. паро́жыстага паро́жыстай
паро́жыстае
паро́жыстага паро́жыстых
Д. паро́жыстаму паро́жыстай паро́жыстаму паро́жыстым
В. паро́жысты (неадуш.)
паро́жыстага (адуш.)
паро́жыстую паро́жыстае паро́жыстыя (неадуш.)
паро́жыстых (адуш.)
Т. паро́жыстым паро́жыстай
паро́жыстаю
паро́жыстым паро́жыстымі
М. паро́жыстым паро́жыстай паро́жыстым паро́жыстых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паро́зненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паро́зненне паро́зненні
Р. паро́знення паро́зненняў
Д. паро́зненню паро́зненням
В. паро́зненне паро́зненні
Т. паро́зненнем паро́зненнямі
М. паро́зненні паро́зненнях

Крыніцы: piskunou2012.

паро́знены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паро́знены паро́зненая паро́зненае паро́зненыя
Р. паро́зненага паро́зненай
паро́зненае
паро́зненага паро́зненых
Д. паро́зненаму паро́зненай паро́зненаму паро́зненым
В. паро́знены (неадуш.)
паро́зненага (адуш.)
паро́зненую паро́зненае паро́зненыя (неадуш.)
паро́зненых (адуш.)
Т. паро́зненым паро́зненай
паро́зненаю
паро́зненым паро́зненымі
М. паро́зненым паро́зненай паро́зненым паро́зненых

Крыніцы: piskunou2012.

паро́знены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паро́знены паро́зненая паро́зненае паро́зненыя
Р. паро́зненага паро́зненай
паро́зненае
паро́зненага паро́зненых
Д. паро́зненаму паро́зненай паро́зненаму паро́зненым
В. паро́знены (неадуш.)
паро́зненага (адуш.)
паро́зненую паро́зненае паро́зненыя (неадуш.)
паро́зненых (адуш.)
Т. паро́зненым паро́зненай
паро́зненаю
паро́зненым паро́зненымі
М. паро́зненым паро́зненай паро́зненым паро́зненых

Крыніцы: piskunou2012.

паро́зніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паро́знюся паро́знімся
2-я ас. паро́знішся паро́зніцеся
3-я ас. паро́зніцца паро́зняцца
Прошлы час
м. паро́зніўся паро́зніліся
ж. паро́знілася
н. паро́знілася
Загадны лад
2-я ас. паро́зніся паро́зніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час паро́зніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

паро́зніць

‘адрозніць, размежаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паро́зню паро́знім
2-я ас. паро́зніш паро́зніце
3-я ас. паро́зніць паро́зняць
Прошлы час
м. паро́зніў паро́знілі
ж. паро́зніла
н. паро́зніла
Загадны лад
2-я ас. паро́зні паро́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час паро́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

паро́зну

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паро́зну - -

Крыніцы: piskunou2012.