паро́зніць

‘адрозніць, размежаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паро́зню паро́знім
2-я ас. паро́зніш паро́зніце
3-я ас. паро́зніць паро́зняць
Прошлы час
м. паро́зніў паро́знілі
ж. паро́зніла
н. паро́зніла
Загадны лад
2-я ас. паро́зні паро́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час паро́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)