чакерава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чакерава́ны |
чакерава́ная |
чакерава́нае |
чакерава́ныя |
Р. |
чакерава́нага |
чакерава́най чакерава́нае |
чакерава́нага |
чакерава́ных |
Д. |
чакерава́наму |
чакерава́най |
чакерава́наму |
чакерава́ным |
В. |
чакерава́ны (неадуш.) чакерава́нага (адуш.) |
чакерава́ную |
чакерава́нае |
чакерава́ныя (неадуш.) чакерава́ных (адуш.) |
Т. |
чакерава́ным |
чакерава́най чакерава́наю |
чакерава́ным |
чакерава́нымі |
М. |
чакерава́ным |
чакерава́най |
чакерава́ным |
чакерава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
чакерава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чакерава́ны |
чакерава́ная |
чакерава́нае |
чакерава́ныя |
Р. |
чакерава́нага |
чакерава́най чакерава́нае |
чакерава́нага |
чакерава́ных |
Д. |
чакерава́наму |
чакерава́най |
чакерава́наму |
чакерава́ным |
В. |
чакерава́ны (неадуш.) чакерава́нага (адуш.) |
чакерава́ную |
чакерава́нае |
чакерава́ныя (неадуш.) чакерава́ных (адуш.) |
Т. |
чакерава́ным |
чакерава́най чакерава́наю |
чакерава́ным |
чакерава́нымі |
М. |
чакерава́ным |
чакерава́най |
чакерава́ным |
чакерава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
чакерава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
чакеру́ецца |
чакеру́юцца |
Прошлы час |
м. |
чакерава́ўся |
чакерава́ліся |
ж. |
чакерава́лася |
н. |
чакерава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
чакеру́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
чакерава́ць
‘распілоўваць што-небудзь (чакераваць лес, дрэвы)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
чакеру́ю |
чакеру́ем |
2-я ас. |
чакеру́еш |
чакеру́еце |
3-я ас. |
чакеру́е |
чакеру́юць |
Прошлы час |
м. |
чакерава́ў |
чакерава́лі |
ж. |
чакерава́ла |
н. |
чакерава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
чакеру́й |
чакеру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
чакеру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
чако́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
чако́на |
Р. |
чако́ны |
Д. |
чако́не |
В. |
чако́ну |
Т. |
чако́най чако́наю |
М. |
чако́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ча́кра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ча́кра |
ча́кры |
Р. |
ча́кры |
ча́краў |
Д. |
ча́кры |
ча́крам |
В. |
ча́кру |
ча́кры |
Т. |
ча́край ча́краю |
ча́крамі |
М. |
ча́кры |
ча́крах |
Крыніцы:
sbm2012.
чаку́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чаку́шка |
чаку́шкі |
Р. |
чаку́шкі |
чаку́шак |
Д. |
чаку́шцы |
чаку́шкам |
В. |
чаку́шку |
чаку́шкі |
Т. |
чаку́шкай чаку́шкаю |
чаку́шкамі |
М. |
чаку́шцы |
чаку́шках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ча́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ча́л |
ча́лы |
Р. |
ча́ла |
ча́лаў |
Д. |
ча́лу |
ча́лам |
В. |
ча́л |
ча́лы |
Т. |
ча́лам |
ча́ламі |
М. |
ча́ле |
ча́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чалабі́тная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
чалабі́тная |
чалабі́тныя |
Р. |
чалабі́тнай |
чалабі́тных |
Д. |
чалабі́тнай |
чалабі́тным |
В. |
чалабі́тную |
чалабі́тныя |
Т. |
чалабі́тнай чалабі́тнаю |
чалабі́тнымі |
М. |
чалабі́тнай |
чалабі́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.