уласка́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уласка́ўлены |
уласка́ўленая |
уласка́ўленае |
уласка́ўленыя |
| Р. |
уласка́ўленага |
уласка́ўленай уласка́ўленае |
уласка́ўленага |
уласка́ўленых |
| Д. |
уласка́ўленаму |
уласка́ўленай |
уласка́ўленаму |
уласка́ўленым |
| В. |
уласка́ўлены (неадуш.) уласка́ўленага (адуш.) |
уласка́ўленую |
уласка́ўленае |
уласка́ўленыя (неадуш.) уласка́ўленых (адуш.) |
| Т. |
уласка́ўленым |
уласка́ўленай уласка́ўленаю |
уласка́ўленым |
уласка́ўленымі |
| М. |
уласка́ўленым |
уласка́ўленай |
уласка́ўленым |
уласка́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
уласка́ўліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уласка́ўліваю |
уласка́ўліваем |
| 2-я ас. |
уласка́ўліваеш |
уласка́ўліваеце |
| 3-я ас. |
уласка́ўлівае |
уласка́ўліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
уласка́ўліваў |
уласка́ўлівалі |
| ж. |
уласка́ўлівала |
| н. |
уласка́ўлівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уласка́ўлівай |
уласка́ўлівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уласка́ўліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уласкаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уласкаўля́ю |
уласкаўля́ем |
| 2-я ас. |
уласкаўля́еш |
уласкаўля́еце |
| 3-я ас. |
уласкаўля́е |
уласкаўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
уласкаўля́ў |
уласкаўля́лі |
| ж. |
уласкаўля́ла |
| н. |
уласкаўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уласкаўля́й |
уласкаўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уласкаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ула́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ула́сна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уласнажыццяпі́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уласнажыццяпі́с |
уласнажыццяпі́сы |
| Р. |
уласнажыццяпі́су |
уласнажыццяпі́саў |
| Д. |
уласнажыццяпі́су |
уласнажыццяпі́сам |
| В. |
уласнажыццяпі́с |
уласнажыццяпі́сы |
| Т. |
уласнажыццяпі́сам |
уласнажыццяпі́самі |
| М. |
уласнажыццяпі́се |
уласнажыццяпі́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
уласнапі́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уласнапі́с |
уласнапі́сы |
| Р. |
уласнапі́су |
уласнапі́саў |
| Д. |
уласнапі́су |
уласнапі́сам |
| В. |
уласнапі́с |
уласнапі́сы |
| Т. |
уласнапі́сам |
уласнапі́самі |
| М. |
уласнапі́се |
уласнапі́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.