тыпаметры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
тыпаметры́я |
Р. |
тыпаметры́і |
Д. |
тыпаметры́і |
В. |
тыпаметры́ю |
Т. |
тыпаметры́яй тыпаметры́яю |
М. |
тыпаметры́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
тыпапаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тыпапаме́р |
тыпапаме́ры |
Р. |
тыпапаме́ру |
тыпапаме́раў |
Д. |
тыпапаме́ру |
тыпапаме́рам |
В. |
тыпапаме́р |
тыпапаме́ры |
Т. |
тыпапаме́рам |
тыпапаме́рамі |
М. |
тыпапаме́ры |
тыпапаме́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тыпаразме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тыпаразме́р |
тыпаразме́ры |
Р. |
тыпаразме́ру |
тыпаразме́раў |
Д. |
тыпаразме́ру |
тыпаразме́рам |
В. |
тыпаразме́р |
тыпаразме́ры |
Т. |
тыпаразме́рам |
тыпаразме́рамі |
М. |
тыпаразме́ры |
тыпаразме́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тыпізава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
тыпізава́на |
- |
- |
тыпізава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тыпізава́нне |
Р. |
тыпізава́ння |
Д. |
тыпізава́нню |
В. |
тыпізава́нне |
Т. |
тыпізава́ннем |
М. |
тыпізава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тыпізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тыпізава́ны |
тыпізава́ная |
тыпізава́нае |
тыпізава́ныя |
Р. |
тыпізава́нага |
тыпізава́най тыпізава́нае |
тыпізава́нага |
тыпізава́ных |
Д. |
тыпізава́наму |
тыпізава́най |
тыпізава́наму |
тыпізава́ным |
В. |
тыпізава́ны (неадуш.) тыпізава́нага (адуш.) |
тыпізава́ную |
тыпізава́нае |
тыпізава́ныя (неадуш.) тыпізава́ных (адуш.) |
Т. |
тыпізава́ным |
тыпізава́най тыпізава́наю |
тыпізава́ным |
тыпізава́нымі |
М. |
тыпізава́ным |
тыпізава́най |
тыпізава́ным |
тыпізава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тыпізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тыпізава́ны |
тыпізава́ная |
тыпізава́нае |
тыпізава́ныя |
Р. |
тыпізава́нага |
тыпізава́най тыпізава́нае |
тыпізава́нага |
тыпізава́ных |
Д. |
тыпізава́наму |
тыпізава́най |
тыпізава́наму |
тыпізава́ным |
В. |
тыпізава́ны (неадуш.) тыпізава́нага (адуш.) |
тыпізава́ную |
тыпізава́нае |
тыпізава́ныя (неадуш.) тыпізава́ных (адуш.) |
Т. |
тыпізава́ным |
тыпізава́най тыпізава́наю |
тыпізава́ным |
тыпізава́нымі |
М. |
тыпізава́ным |
тыпізава́най |
тыпізава́ным |
тыпізава́ных |
Кароткая форма: тыпізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тыпізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тыпізава́ны |
тыпізава́ная |
тыпізава́нае |
тыпізава́ныя |
Р. |
тыпізава́нага |
тыпізава́най тыпізава́нае |
тыпізава́нага |
тыпізава́ных |
Д. |
тыпізава́наму |
тыпізава́най |
тыпізава́наму |
тыпізава́ным |
В. |
тыпізава́ны (неадуш.) тыпізава́нага (адуш.) |
тыпізава́ную |
тыпізава́нае |
тыпізава́ныя (неадуш.) тыпізава́ных (адуш.) |
Т. |
тыпізава́ным |
тыпізава́най тыпізава́наю |
тыпізава́ным |
тыпізава́нымі |
М. |
тыпізава́ным |
тыпізава́най |
тыпізава́ным |
тыпізава́ных |
Кароткая форма: тыпізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тыпізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
тыпізу́ецца |
тыпізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
тыпізава́ўся |
тыпізава́ліся |
ж. |
тыпізава́лася |
н. |
тыпізава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.