таркану́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
таркану́ся |
тарканё́мся |
2-я ас. |
таркане́шся |
тарканяце́ся |
3-я ас. |
таркане́цца |
таркану́цца |
Прошлы час |
м. |
таркану́ўся |
таркану́ліся |
ж. |
таркану́лася |
н. |
таркану́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
таркані́ся |
таркані́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
таркану́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
таркану́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
таркану́ |
тарканё́м |
2-я ас. |
таркане́ш |
тарканяце́ |
3-я ас. |
таркане́ |
таркану́ць |
Прошлы час |
м. |
таркану́ў |
таркану́лі |
ж. |
таркану́ла |
н. |
таркану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
таркані́ |
таркані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
таркану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Тарканы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Тарканы́ |
Р. |
Таркано́ў |
Д. |
Таркана́м |
В. |
Тарканы́ |
Т. |
Таркана́мі |
М. |
Таркана́х |
тарка́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тарка́ю |
тарка́ем |
2-я ас. |
тарка́еш |
тарка́еце |
3-я ас. |
тарка́е |
тарка́юць |
Прошлы час |
м. |
тарка́ў |
тарка́лі |
ж. |
тарка́ла |
н. |
тарка́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тарка́й |
тарка́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тарка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Таркачы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Таркачы́ |
Р. |
Таркачо́ў |
Д. |
Таркача́м |
В. |
Таркачы́ |
Т. |
Таркача́мі |
М. |
Таркача́х |
Тарко́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Тарко́ўшчына |
Р. |
Тарко́ўшчыны |
Д. |
Тарко́ўшчыне |
В. |
Тарко́ўшчыну |
Т. |
Тарко́ўшчынай Тарко́ўшчынаю |
М. |
Тарко́ўшчыне |
таркрэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
таркрэ́т |
таркрэ́ты |
Р. |
таркрэ́та |
таркрэ́таў |
Д. |
таркрэ́ту |
таркрэ́там |
В. |
таркрэ́т |
таркрэ́ты |
Т. |
таркрэ́там |
таркрэ́тамі |
М. |
таркрэ́це |
таркрэ́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
таркрэтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
таркрэтава́нне |
Р. |
таркрэтава́ння |
Д. |
таркрэтава́нню |
В. |
таркрэтава́нне |
Т. |
таркрэтава́ннем |
М. |
таркрэтава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
таркрэтава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
таркрэту́ецца |
таркрэту́юцца |
Прошлы час |
м. |
таркрэтава́ўся |
таркрэтава́ліся |
ж. |
таркрэтава́лася |
н. |
таркрэтава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
таркрэту́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.