таркрэтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
таркрэтава́нне | |
таркрэтава́ння | |
таркрэтава́нню | |
таркрэтава́нне | |
таркрэтава́ннем | |
таркрэтава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)