таркрэтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| таркрэтава́нне | |
| таркрэтава́ння | |
| таркрэтава́нню | |
| таркрэтава́нне | |
| таркрэтава́ннем | |
| таркрэтава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)