сакрэ́тнік
‘чалавек, які выконвае сакрэтнае даручэнне’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сакрэ́тнік |
сакрэ́тнікі |
Р. |
сакрэ́тніка |
сакрэ́тнікаў |
Д. |
сакрэ́тніку |
сакрэ́тнікам |
В. |
сакрэ́тніка |
сакрэ́тнікаў |
Т. |
сакрэ́тнікам |
сакрэ́тнікамі |
М. |
сакрэ́тніку |
сакрэ́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сакрэ́тнік
‘стол’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сакрэ́тнік |
сакрэ́тнікі |
Р. |
сакрэ́тніка |
сакрэ́тнікаў |
Д. |
сакрэ́тніку |
сакрэ́тнікам |
В. |
сакрэ́тнік |
сакрэ́тнікі |
Т. |
сакрэ́тнікам |
сакрэ́тнікамі |
М. |
сакрэ́тніку |
сакрэ́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сакрэ́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сакрэ́тніца |
сакрэ́тніцы |
Р. |
сакрэ́тніцы |
сакрэ́тніц |
Д. |
сакрэ́тніцы |
сакрэ́тніцам |
В. |
сакрэ́тніцу |
сакрэ́тніц |
Т. |
сакрэ́тніцай сакрэ́тніцаю |
сакрэ́тніцамі |
М. |
сакрэ́тніцы |
сакрэ́тніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сакрэ́тнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сакрэ́тнічанне |
Р. |
сакрэ́тнічання |
Д. |
сакрэ́тнічанню |
В. |
сакрэ́тнічанне |
Т. |
сакрэ́тнічаннем |
М. |
сакрэ́тнічанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сакрэ́тнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сакрэ́тнічаю |
сакрэ́тнічаем |
2-я ас. |
сакрэ́тнічаеш |
сакрэ́тнічаеце |
3-я ас. |
сакрэ́тнічае |
сакрэ́тнічаюць |
Прошлы час |
м. |
сакрэ́тнічаў |
сакрэ́тнічалі |
ж. |
сакрэ́тнічала |
н. |
сакрэ́тнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
сакрэ́тнічай |
сакрэ́тнічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сакрэ́тнічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сакрэ́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сакрэ́тны |
сакрэ́тная |
сакрэ́тнае |
сакрэ́тныя |
Р. |
сакрэ́тнага |
сакрэ́тнай сакрэ́тнае |
сакрэ́тнага |
сакрэ́тных |
Д. |
сакрэ́тнаму |
сакрэ́тнай |
сакрэ́тнаму |
сакрэ́тным |
В. |
сакрэ́тны (неадуш.) сакрэ́тнага (адуш.) |
сакрэ́тную |
сакрэ́тнае |
сакрэ́тныя (неадуш.) сакрэ́тных (адуш.) |
Т. |
сакрэ́тным |
сакрэ́тнай сакрэ́тнаю |
сакрэ́тным |
сакрэ́тнымі |
М. |
сакрэ́тным |
сакрэ́тнай |
сакрэ́тным |
сакрэ́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сакрэ́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сакрэ́цік |
сакрэ́цікі |
Р. |
сакрэ́ціку |
сакрэ́цікаў |
Д. |
сакрэ́ціку |
сакрэ́цікам |
В. |
сакрэ́цік |
сакрэ́цікі |
Т. |
сакрэ́цікам |
сакрэ́цікамі |
М. |
сакрэ́ціку |
сакрэ́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сакрэці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сакрэці́н |
сакрэці́ны |
Р. |
сакрэці́ну |
сакрэці́наў |
Д. |
сакрэці́ну |
сакрэці́нам |
В. |
сакрэці́н |
сакрэці́ны |
Т. |
сакрэці́нам |
сакрэці́намі |
М. |
сакрэці́не |
сакрэці́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сакрэ́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сакрэ́чу |
сакрэ́цім |
2-я ас. |
сакрэ́ціш |
сакрэ́ціце |
3-я ас. |
сакрэ́ціць |
сакрэ́цяць |
Прошлы час |
м. |
сакрэ́ціў |
сакрэ́цілі |
ж. |
сакрэ́ціла |
н. |
сакрэ́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сакрэ́ць |
сакрэ́цьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сакрэ́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.