сакрэ́тнік

‘чалавек, які выконвае сакрэтнае даручэнне’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сакрэ́тнік сакрэ́тнікі
Р. сакрэ́тніка сакрэ́тнікаў
Д. сакрэ́тніку сакрэ́тнікам
В. сакрэ́тніка сакрэ́тнікаў
Т. сакрэ́тнікам сакрэ́тнікамі
М. сакрэ́тніку сакрэ́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)