сакрэ́тнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
сакрэ́тнічанне | |
сакрэ́тнічання | |
сакрэ́тнічанню | |
сакрэ́тнічанне | |
сакрэ́тнічаннем | |
сакрэ́тнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)