Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

неўмяша́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. неўмяша́льніцтва неўмяша́льніцтвы
Р. неўмяша́льніцтва неўмяша́льніцтваў
Д. неўмяша́льніцтву неўмяша́льніцтвам
В. неўмяша́льніцтва неўмяша́льніцтвы
Т. неўмяша́льніцтвам неўмяша́льніцтвамі
М. неўмяша́льніцтве неўмяша́льніцтвах

Крыніцы: piskunou2012.

неўмяша́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. неўмяша́нне
Р. неўмяша́ння
Д. неўмяша́нню
В. неўмяша́нне
Т. неўмяша́ннем
М. неўмяша́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

неўмяшча́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неўмяшча́льнасць
Р. неўмяшча́льнасці
Д. неўмяшча́льнасці
В. неўмяшча́льнасць
Т. неўмяшча́льнасцю
М. неўмяшча́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

неўмяшча́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўмяшча́льны неўмяшча́льная неўмяшча́льнае неўмяшча́льныя
Р. неўмяшча́льнага неўмяшча́льнай
неўмяшча́льнае
неўмяшча́льнага неўмяшча́льных
Д. неўмяшча́льнаму неўмяшча́льнай неўмяшча́льнаму неўмяшча́льным
В. неўмяшча́льны (неадуш.)
неўмяшча́льнага (адуш.)
неўмяшча́льную неўмяшча́льнае неўмяшча́льныя (неадуш.)
неўмяшча́льных (адуш.)
Т. неўмяшча́льным неўмяшча́льнай
неўмяшча́льнаю
неўмяшча́льным неўмяшча́льнымі
М. неўмяшча́льным неўмяшча́льнай неўмяшча́льным неўмяшча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

неўнармава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неўнармава́насць
Р. неўнармава́насці
Д. неўнармава́насці
В. неўнармава́насць
Т. неўнармава́насцю
М. неўнармава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неўнармава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўнармава́ны неўнармава́ная неўнармава́нае неўнармава́ныя
Р. неўнармава́нага неўнармава́най
неўнармава́нае
неўнармава́нага неўнармава́ных
Д. неўнармава́наму неўнармава́най неўнармава́наму неўнармава́ным
В. неўнармава́ны (неадуш.)
неўнармава́нага (адуш.)
неўнармава́ную неўнармава́нае неўнармава́ныя (неадуш.)
неўнармава́ных (адуш.)
Т. неўнармава́ным неўнармава́най
неўнармава́наю
неўнармава́ным неўнармава́нымі
М. неўнармава́ным неўнармава́най неўнармава́ным неўнармава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неўнармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўнармава́ны неўнармава́ная неўнармава́нае неўнармава́ныя
Р. неўнармава́нага неўнармава́най
неўнармава́нае
неўнармава́нага неўнармава́ных
Д. неўнармава́наму неўнармава́най неўнармава́наму неўнармава́ным
В. неўнармава́ны (неадуш.)
неўнармава́нага (адуш.)
неўнармава́ную неўнармава́нае неўнармава́ныя (неадуш.)
неўнармава́ных (адуш.)
Т. неўнармава́ным неўнармава́най
неўнармава́наю
неўнармава́ным неўнармава́нымі
М. неўнармава́ным неўнармава́най неўнармава́ным неўнармава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неўнаро́к

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
неўнаро́к - -

Крыніцы: piskunou2012.

неўнікнё́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
неўнікнё́на - -

Крыніцы: piskunou2012.

неўнікнё́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неўнікнё́насць
Р. неўнікнё́насці
Д. неўнікнё́насці
В. неўнікнё́насць
Т. неўнікнё́насцю
М. неўнікнё́насці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.