неўнармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўнармава́ны неўнармава́ная неўнармава́нае неўнармава́ныя
Р. неўнармава́нага неўнармава́най
неўнармава́нае		 неўнармава́нага неўнармава́ных
Д. неўнармава́наму неўнармава́най неўнармава́наму неўнармава́ным
В. неўнармава́ны (неадуш.)
неўнармава́нага (адуш.)		 неўнармава́ную неўнармава́нае неўнармава́ныя (неадуш.)
неўнармава́ных (адуш.)
Т. неўнармава́ным неўнармава́най
неўнармава́наю		 неўнармава́ным неўнармава́нымі
М. неўнармава́ным неўнармава́най неўнармава́ным неўнармава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)