азбестацэме́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
азбестацэме́нтны |
азбестацэме́нтная |
азбестацэме́нтнае |
азбестацэме́нтныя |
Р. |
азбестацэме́нтнага |
азбестацэме́нтнай азбестацэме́нтнае |
азбестацэме́нтнага |
азбестацэме́нтных |
Д. |
азбестацэме́нтнаму |
азбестацэме́нтнай |
азбестацэме́нтнаму |
азбестацэме́нтным |
В. |
азбестацэме́нтны (неадуш.) азбестацэме́нтнага (адуш.) |
азбестацэме́нтную |
азбестацэме́нтнае |
азбестацэме́нтныя (неадуш.) азбестацэме́нтных (адуш.) |
Т. |
азбестацэме́нтным |
азбестацэме́нтнай азбестацэме́нтнаю |
азбестацэме́нтным |
азбестацэме́нтнымі |
М. |
азбестацэме́нтным |
азбестацэме́нтнай |
азбестацэме́нтным |
азбестацэме́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
азбесты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
азбесты́т |
Р. |
азбесты́ту |
Д. |
азбесты́ту |
В. |
азбесты́т |
Т. |
азбесты́там |
М. |
азбесты́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
азбро́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
азбро́ены |
азбро́еная |
азбро́енае |
азбро́еныя |
Р. |
азбро́енага |
азбро́енай азбро́енае |
азбро́енага |
азбро́еных |
Д. |
азбро́енаму |
азбро́енай |
азбро́енаму |
азбро́еным |
В. |
азбро́ены (неадуш.) азбро́енага (адуш.) |
азбро́еную |
азбро́енае |
азбро́еныя (неадуш.) азбро́еных (адуш.) |
Т. |
азбро́еным |
азбро́енай азбро́енаю |
азбро́еным |
азбро́енымі |
М. |
азбро́еным |
азбро́енай |
азбро́еным |
азбро́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
а́збука
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
а́збука |
а́збукі |
Р. |
а́збукі |
а́збук |
Д. |
а́збуцы |
а́збукам |
В. |
а́збуку |
а́збукі |
Т. |
а́збукай а́збукаю |
а́збукамі |
М. |
а́збуцы |
а́збуках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
азбуко́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
азбуко́ўнік |
азбуко́ўнікі |
Р. |
азбуко́ўніка |
азбуко́ўнікаў |
Д. |
азбуко́ўніку |
азбуко́ўнікам |
В. |
азбуко́ўнік |
азбуко́ўнікі |
Т. |
азбуко́ўнікам |
азбуко́ўнікамі |
М. |
азбуко́ўніку |
азбуко́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
а́збучнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
а́збучнасць |
Р. |
а́збучнасці |
Д. |
а́збучнасці |
В. |
а́збучнасць |
Т. |
а́збучнасцю |
М. |
а́збучнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
а́збучны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
а́збучны |
а́збучная |
а́збучнае |
а́збучныя |
Р. |
а́збучнага |
а́збучнай а́збучнае |
а́збучнага |
а́збучных |
Д. |
а́збучнаму |
а́збучнай |
а́збучнаму |
а́збучным |
В. |
а́збучны (неадуш.) а́збучнага (адуш.) |
а́збучную |
а́збучнае |
а́збучныя (неадуш.) а́збучных (адуш.) |
Т. |
а́збучным |
а́збучнай а́збучнаю |
а́збучным |
а́збучнымі |
М. |
а́збучным |
а́збучнай |
а́збучным |
а́збучных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
азванчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
азванчэ́нне |
Р. |
азванчэ́ння |
Д. |
азванчэ́нню |
В. |
азванчэ́нне |
Т. |
азванчэ́ннем |
М. |
азванчэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
азва́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
азаву́ся |
азавё́мся |
2-я ас. |
азаве́шся |
азавяце́ся |
3-я ас. |
азаве́цца |
азаву́цца |
Прошлы час |
м. |
азва́ўся |
азва́ліся |
ж. |
азва́лася |
н. |
азва́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
азаві́ся |
азаві́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
азва́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.