азванчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. азванчэ́нне
Р. азванчэ́ння
Д. азванчэ́нню
В. азванчэ́нне
Т. азванчэ́ннем
М. азванчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)