азбуко́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
азбуко́ўнік | азбуко́ўнікі | |
азбуко́ўніка | азбуко́ўнікаў | |
азбуко́ўніку | азбуко́ўнікам | |
азбуко́ўнік | азбуко́ўнікі | |
азбуко́ўнікам | азбуко́ўнікамі | |
азбуко́ўніку | азбуко́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)