павяршы́ць
‘закончыць, завяршыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павяршу́ |
павяршы́м |
2-я ас. |
павяршы́ш |
павершыце́ |
3-я ас. |
павяршы́ць |
павярша́ць |
Прошлы час |
м. |
павяршы́ў |
павяршы́лі |
ж. |
павяршы́ла |
н. |
павяршы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
павяршы́ |
павяршы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павяршы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
павяршы́ць
‘закончыць, завяршыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павяршу́ |
паве́ршым |
2-я ас. |
паве́ршыш |
паве́ршыце |
3-я ас. |
паве́ршыць |
паве́ршаць |
Прошлы час |
м. |
павяршы́ў |
павяршы́лі |
ж. |
павяршы́ла |
н. |
павяршы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
павяршы́ |
павяршы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павяршы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
павярэ́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павярэ́джаны |
павярэ́джаная |
павярэ́джанае |
павярэ́джаныя |
Р. |
павярэ́джанага |
павярэ́джанай павярэ́джанае |
павярэ́джанага |
павярэ́джаных |
Д. |
павярэ́джанаму |
павярэ́джанай |
павярэ́джанаму |
павярэ́джаным |
В. |
павярэ́джаны (неадуш.) павярэ́джанага (адуш.) |
павярэ́джаную |
павярэ́джанае |
павярэ́джаныя (неадуш.) павярэ́джаных (адуш.) |
Т. |
павярэ́джаным |
павярэ́джанай павярэ́джанаю |
павярэ́джаным |
павярэ́джанымі |
М. |
павярэ́джаным |
павярэ́джанай |
павярэ́джаным |
павярэ́джаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
павярэ́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павярэ́джаны |
павярэ́джаная |
павярэ́джанае |
павярэ́джаныя |
Р. |
павярэ́джанага |
павярэ́джанай павярэ́джанае |
павярэ́джанага |
павярэ́джаных |
Д. |
павярэ́джанаму |
павярэ́джанай |
павярэ́джанаму |
павярэ́джаным |
В. |
павярэ́джаны (неадуш.) павярэ́джанага (адуш.) |
павярэ́джаную |
павярэ́джанае |
павярэ́джаныя (неадуш.) павярэ́джаных (адуш.) |
Т. |
павярэ́джаным |
павярэ́джанай павярэ́джанаю |
павярэ́джаным |
павярэ́джанымі |
М. |
павярэ́джаным |
павярэ́джанай |
павярэ́джаным |
павярэ́джаных |
Кароткая форма: павярэ́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
павярэ́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павярэ́джуся |
павярэ́дзімся |
2-я ас. |
павярэ́дзішся |
павярэ́дзіцеся |
3-я ас. |
павярэ́дзіцца |
павярэ́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
павярэ́дзіўся |
павярэ́дзіліся |
ж. |
павярэ́дзілася |
н. |
павярэ́дзілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
павярэ́дзься |
павярэ́дзьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павярэ́дзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
павярэ́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павярэ́джу |
павярэ́дзім |
2-я ас. |
павярэ́дзіш |
павярэ́дзіце |
3-я ас. |
павярэ́дзіць |
павярэ́дзяць |
Прошлы час |
м. |
павярэ́дзіў |
павярэ́дзілі |
ж. |
павярэ́дзіла |
н. |
павярэ́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
павярэ́дзь |
павярэ́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павярэ́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
павятка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павятка́м |
павятка́мы |
Р. |
павятка́ма |
павятка́маў |
Д. |
павятка́му |
павятка́мам |
В. |
павятка́м |
павятка́мы |
Т. |
павятка́мам |
павятка́мамі |
М. |
павятка́ме |
павятка́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
павято́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павято́вы |
павято́вая |
павято́вае |
павято́выя |
Р. |
павято́вага |
павято́вай павято́вае |
павято́вага |
павято́вых |
Д. |
павято́ваму |
павято́вай |
павято́ваму |
павято́вым |
В. |
павято́вы (неадуш.) павято́вага (адуш.) |
павято́вую |
павято́вае |
павято́выя (неадуш.) павято́вых (адуш.) |
Т. |
павято́вым |
павято́вай павято́ваю |
павято́вым |
павято́вымі |
М. |
павято́вым |
павято́вай |
павято́вым |
павято́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павятра́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павятра́нка |
павятра́нкі |
Р. |
павятра́нкі |
павятра́нак |
Д. |
павятра́нцы |
павятра́нкам |
В. |
павятра́нку |
павятра́нак |
Т. |
павятра́нкай павятра́нкаю |
павятра́нкамі |
М. |
павятра́нцы |
павятра́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
павятрэ́ць
‘стаць больш ветраным’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
павятрэ́е |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
павятрэ́ла |
Крыніцы:
piskunou2012.