павяршы́ць

‘закончыць, завяршыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павяршу́ павяршы́м
2-я ас. павяршы́ш павершыце́
3-я ас. павяршы́ць павярша́ць
Прошлы час
м. павяршы́ў павяршы́лі
ж. павяршы́ла
н. павяршы́ла
Загадны лад
2-я ас. павяршы́ павяршы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час павяршы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)