Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

інцыдэ́нтнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. інцыдэ́нтнасць
Р. інцыдэ́нтнасці
Д. інцыдэ́нтнасці
В. інцыдэ́нтнасць
Т. інцыдэ́нтнасцю
М. інцыдэ́нтнасці

Крыніцы: piskunou2012.

інцыдэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інцыдэ́нтны інцыдэ́нтная інцыдэ́нтнае інцыдэ́нтныя
Р. інцыдэ́нтнага інцыдэ́нтнай
інцыдэ́нтнае		 інцыдэ́нтнага інцыдэ́нтных
Д. інцыдэ́нтнаму інцыдэ́нтнай інцыдэ́нтнаму інцыдэ́нтным
В. інцыдэ́нтны (неадуш.)
інцыдэ́нтнага (адуш.)		 інцыдэ́нтную інцыдэ́нтнае інцыдэ́нтныя (неадуш.)
інцыдэ́нтных (адуш.)
Т. інцыдэ́нтным інцыдэ́нтнай
інцыдэ́нтнаю		 інцыдэ́нтным інцыдэ́нтнымі
М. інцыдэ́нтным інцыдэ́нтнай інцыдэ́нтным інцыдэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

інцы́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інцы́зія інцы́зіі
Р. інцы́зіі інцы́зій
Д. інцы́зіі інцы́зіям
В. інцы́зію інцы́зіі
Т. інцы́зіяй
інцы́зіяю		 інцы́зіямі
М. інцы́зіі інцы́зіях

Крыніцы: piskunou2012.

інцэ́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інцэ́сны інцэ́сная інцэ́снае інцэ́сныя
Р. інцэ́снага інцэ́снай
інцэ́снае		 інцэ́снага інцэ́сных
Д. інцэ́снаму інцэ́снай інцэ́снаму інцэ́сным
В. інцэ́сны (неадуш.)
інцэ́снага (адуш.)		 інцэ́сную інцэ́снае інцэ́сныя (неадуш.)
інцэ́сных (адуш.)
Т. інцэ́сным інцэ́снай
інцэ́снаю		 інцэ́сным інцэ́снымі
М. інцэ́сным інцэ́снай інцэ́сным інцэ́сных

Крыніцы: piskunou2012.

інцэ́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інцэ́ст інцэ́сты
Р. інцэ́сту інцэ́стаў
Д. інцэ́сту інцэ́стам
В. інцэ́ст інцэ́сты
Т. інцэ́стам інцэ́стамі
М. інцэ́сце інцэ́стах

Крыніцы: piskunou2012.

інцэсто́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інцэсто́зны інцэсто́зная інцэсто́знае інцэсто́зныя
Р. інцэсто́знага інцэсто́знай
інцэсто́знае		 інцэсто́знага інцэсто́зных
Д. інцэсто́знаму інцэсто́знай інцэсто́знаму інцэсто́зным
В. інцэсто́зны (неадуш.)
інцэсто́знага (адуш.)		 інцэсто́зную інцэсто́знае інцэсто́зныя (неадуш.)
інцэсто́зных (адуш.)
Т. інцэсто́зным інцэсто́знай
інцэсто́знаю		 інцэсто́зным інцэсто́знымі
М. інцэсто́зным інцэсто́знай інцэсто́зным інцэсто́зных

Крыніцы: piskunou2012.

інцэстуа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інцэстуа́льны інцэстуа́льная інцэстуа́льнае інцэстуа́льныя
Р. інцэстуа́льнага інцэстуа́льнай
інцэстуа́льнае		 інцэстуа́льнага інцэстуа́льных
Д. інцэстуа́льнаму інцэстуа́льнай інцэстуа́льнаму інцэстуа́льным
В. інцэстуа́льны (неадуш.)
інцэстуа́льнага (адуш.)		 інцэстуа́льную інцэстуа́льнае інцэстуа́льныя (неадуш.)
інцэстуа́льных (адуш.)
Т. інцэстуа́льным інцэстуа́льнай
інцэстуа́льнаю		 інцэстуа́льным інцэстуа́льнымі
М. інцэстуа́льным інцэстуа́льнай інцэстуа́льным інцэстуа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

іншабыццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. іншабыццё́
Р. іншабыцця́
Д. іншабыццю́
В. іншабыццё́
Т. іншабыццём
М. іншабыцці́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

іншаве́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іншаве́р іншаве́ры
Р. іншаве́ра іншаве́раў
Д. іншаве́ру іншаве́рам
В. іншаве́ра іншаве́раў
Т. іншаве́рам іншаве́рамі
М. іншаве́ру іншаве́рах

Крыніцы: piskunou2012.

іншаве́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іншаве́рац іншаве́рцы
Р. іншаве́рца іншаве́рцаў
Д. іншаве́рцу іншаве́рцам
В. іншаве́рца іншаве́рцаў
Т. іншаве́рцам іншаве́рцамі
М. іншаве́рцу іншаве́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.