інцыдэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інцыдэ́нтны інцыдэ́нтная інцыдэ́нтнае інцыдэ́нтныя
Р. інцыдэ́нтнага інцыдэ́нтнай
інцыдэ́нтнае		 інцыдэ́нтнага інцыдэ́нтных
Д. інцыдэ́нтнаму інцыдэ́нтнай інцыдэ́нтнаму інцыдэ́нтным
В. інцыдэ́нтны (неадуш.)
інцыдэ́нтнага (адуш.)		 інцыдэ́нтную інцыдэ́нтнае інцыдэ́нтныя (неадуш.)
інцыдэ́нтных (адуш.)
Т. інцыдэ́нтным інцыдэ́нтнай
інцыдэ́нтнаю		 інцыдэ́нтным інцыдэ́нтнымі
М. інцыдэ́нтным інцыдэ́нтнай інцыдэ́нтным інцыдэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)