аб’екты́ўна-псіхалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чны |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чная |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнае |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чныя |
| Р. |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнага |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнай аб’екты́ўна-псіхалагі́чнае |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнага |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чных |
| Д. |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнаму |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнай |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнаму |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чным |
| В. |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чны (неадуш.) аб’екты́ўна-псіхалагі́чнага (адуш.) |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чную |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнае |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чныя (неадуш.) аб’екты́ўна-псіхалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чным |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнай аб’екты́ўна-псіхалагі́чнаю |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чным |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнымі |
| М. |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чным |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнай |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чным |
аб’екты́ўна-псіхалагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’екты́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’екты́ўны |
аб’екты́ўная |
аб’екты́ўнае |
аб’екты́ўныя |
| Р. |
аб’екты́ўнага |
аб’екты́ўнай аб’екты́ўнае |
аб’екты́ўнага |
аб’екты́ўных |
| Д. |
аб’екты́ўнаму |
аб’екты́ўнай |
аб’екты́ўнаму |
аб’екты́ўным |
| В. |
аб’екты́ўны (неадуш.) аб’екты́ўнага (адуш.) |
аб’екты́ўную |
аб’екты́ўнае |
аб’екты́ўныя (неадуш.) аб’екты́ўных (адуш.) |
| Т. |
аб’екты́ўным |
аб’екты́ўнай аб’екты́ўнаю |
аб’екты́ўным |
аб’екты́ўнымі |
| М. |
аб’екты́ўным |
аб’екты́ўнай |
аб’екты́ўным |
аб’екты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’екты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’екты́ўны |
аб’екты́ўная |
аб’екты́ўнае |
аб’екты́ўныя |
| Р. |
аб’екты́ўнага |
аб’екты́ўнай аб’екты́ўнае |
аб’екты́ўнага |
аб’екты́ўных |
| Д. |
аб’екты́ўнаму |
аб’екты́ўнай |
аб’екты́ўнаму |
аб’екты́ўным |
| В. |
аб’екты́ўны (неадуш.) аб’екты́ўнага (адуш.) |
аб’екты́ўную |
аб’екты́ўнае |
аб’екты́ўныя (неадуш.) аб’екты́ўных (адуш.) |
| Т. |
аб’екты́ўным |
аб’екты́ўнай аб’екты́ўнаю |
аб’екты́ўным |
аб’екты́ўнымі |
| М. |
аб’екты́ўным |
аб’екты́ўнай |
аб’екты́ўным |
аб’екты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абелару́сіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абелару́шуся |
абелару́сімся |
| 2-я ас. |
абелару́сішся |
абелару́сіцеся |
| 3-я ас. |
абелару́сіцца |
абелару́сяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абелару́сіўся |
абелару́сіліся |
| ж. |
абелару́сілася |
| н. |
абелару́сілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абелару́сіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абелару́сіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абелару́шу |
абелару́сім |
| 2-я ас. |
абелару́сіш |
абелару́сіце |
| 3-я ас. |
абелару́сіць |
абелару́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
абелару́сіў |
абелару́сілі |
| ж. |
абелару́сіла |
| н. |
абелару́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абелару́сь |
абелару́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абелару́сіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абелару́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абелару́шаны |
абелару́шаная |
абелару́шанае |
абелару́шаныя |
| Р. |
абелару́шанага |
абелару́шанай абелару́шанае |
абелару́шанага |
абелару́шаных |
| Д. |
абелару́шанаму |
абелару́шанай |
абелару́шанаму |
абелару́шаным |
| В. |
абелару́шаны (неадуш.) абелару́шанага (адуш.) |
абелару́шаную |
абелару́шанае |
абелару́шаныя (неадуш.) абелару́шаных (адуш.) |
| Т. |
абелару́шаным |
абелару́шанай абелару́шанаю |
абелару́шаным |
абелару́шанымі |
| М. |
абелару́шаным |
абелару́шанай |
абелару́шаным |
абелару́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абелару́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абелару́шванне |
| Р. |
абелару́швання |
| Д. |
абелару́шванню |
| В. |
абелару́шванне |
| Т. |
абелару́шваннем |
| М. |
абелару́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абелару́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абелару́шваюся |
абелару́шваемся |
| 2-я ас. |
абелару́шваешся |
абелару́шваецеся |
| 3-я ас. |
абелару́шваецца |
абелару́шваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абелару́шваўся |
абелару́шваліся |
| ж. |
абелару́швалася |
| н. |
абелару́швалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абелару́швайся |
абелару́швайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абелару́шваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.