тарха́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тарха́нны |
тарха́нная |
тарха́ннае |
тарха́нныя |
| Р. |
тарха́ннага |
тарха́ннай тарха́ннае |
тарха́ннага |
тарха́нных |
| Д. |
тарха́ннаму |
тарха́ннай |
тарха́ннаму |
тарха́нным |
| В. |
тарха́нны (неадуш.) тарха́ннага (адуш.) |
тарха́нную |
тарха́ннае |
тарха́нныя (неадуш.) тарха́нных (адуш.) |
| Т. |
тарха́нным |
тарха́ннай тарха́ннаю |
тарха́нным |
тарха́ннымі |
| М. |
тарха́нным |
тарха́ннай |
тарха́нным |
тарха́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тархану́ць
‘тархануць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (каму-небудзь у што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тархану́ |
тарханё́м |
| 2-я ас. |
тархане́ш |
тарханяце́ |
| 3-я ас. |
тархане́ |
тархану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
тархану́ў |
тархану́лі |
| ж. |
тархану́ла |
| н. |
тархану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тархані́ |
тархані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
тархану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарху́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тарху́н |
| Р. |
тарху́ну |
| Д. |
тарху́ну |
| В. |
тарху́н |
| Т. |
тарху́нам |
| М. |
тарху́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тарцава́нне |
| Р. |
тарцава́ння |
| Д. |
тарцава́нню |
| В. |
тарцава́нне |
| Т. |
тарцава́ннем |
| М. |
тарцава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тарцава́ны |
тарцава́ная |
тарцава́нае |
тарцава́ныя |
| Р. |
тарцава́нага |
тарцава́най тарцава́нае |
тарцава́нага |
тарцава́ных |
| Д. |
тарцава́наму |
тарцава́най |
тарцава́наму |
тарцава́ным |
| В. |
тарцава́ны (неадуш.) тарцава́нага (адуш.) |
тарцава́ную |
тарцава́нае |
тарцава́ныя (неадуш.) тарцава́ных (адуш.) |
| Т. |
тарцава́ным |
тарцава́най тарцава́наю |
тарцава́ным |
тарцава́нымі |
| М. |
тарцава́ным |
тарцава́най |
тарцава́ным |
тарцава́ных |
Кароткая форма: тарцава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тарцава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
тарцу́ецца |
тарцу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
тарцава́ўся |
тарцава́ліся |
| ж. |
тарцава́лася |
| н. |
тарцава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тарцава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тарцу́ю |
тарцу́ем |
| 2-я ас. |
тарцу́еш |
тарцу́еце |
| 3-я ас. |
тарцу́е |
тарцу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
тарцава́ў |
тарцава́лі |
| ж. |
тарцава́ла |
| н. |
тарцава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тарцу́й |
тарцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тарцу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тарці́нка |
тарці́нкі |
| Р. |
тарці́нкі |
тарці́нак |
| Д. |
тарці́нцы |
тарці́нкам |
| В. |
тарці́нку |
тарці́нкі |
| Т. |
тарці́нкай тарці́нкаю |
тарці́нкамі |
| М. |
тарці́нцы |
тарці́нках |
Крыніцы:
sbm2012.
тарцо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тарцо́ваны |
тарцо́ваная |
тарцо́ванае |
тарцо́ваныя |
| Р. |
тарцо́ванага |
тарцо́ванай |
тарцо́ванага |
тарцо́ваных |
| Д. |
тарцо́ванаму |
тарцо́ванай |
тарцо́ванаму |
тарцо́ваным |
| В. |
тарцо́ваны |
тарцо́ваную |
тарцо́ванае |
тарцо́ваныя тарцо́ваных |
| Т. |
тарцо́ваным |
тарцо́ванай тарцо́ванаю |
тарцо́ваным |
тарцо́ванымі |
| М. |
тарцо́ваным |
тарцо́ванай |
тарцо́ваным |
тарцо́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.