раздво́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раздво́ены |
раздво́еная |
раздво́енае |
раздво́еныя |
| Р. |
раздво́енага |
раздво́енай раздво́енае |
раздво́енага |
раздво́еных |
| Д. |
раздво́енаму |
раздво́енай |
раздво́енаму |
раздво́еным |
| В. |
раздво́ены (неадуш.) раздво́енага (адуш.) |
раздво́еную |
раздво́енае |
раздво́еныя (неадуш.) раздво́еных (адуш.) |
| Т. |
раздво́еным |
раздво́енай раздво́енаю |
раздво́еным |
раздво́енымі |
| М. |
раздво́еным |
раздво́енай |
раздво́еным |
раздво́еных |
Кароткая форма: раздво́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раздво́іцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздво́юся |
раздво́імся |
| 2-я ас. |
раздво́ішся |
раздво́іцеся |
| 3-я ас. |
раздво́іцца |
раздво́яцца |
| Прошлы час |
| м. |
раздво́іўся |
раздво́іліся |
| ж. |
раздво́ілася |
| н. |
раздво́ілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздво́йся |
раздво́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раздво́іўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раздво́іць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздво́ю |
раздво́ім |
| 2-я ас. |
раздво́іш |
раздво́іце |
| 3-я ас. |
раздво́іць |
раздво́яць |
| Прошлы час |
| м. |
раздво́іў |
раздво́ілі |
| ж. |
раздво́іла |
| н. |
раздво́іла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздво́й |
раздво́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раздво́іўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раздво́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раздво́йванне |
| Р. |
раздво́йвання |
| Д. |
раздво́йванню |
| В. |
раздво́йванне |
| Т. |
раздво́йваннем |
| М. |
раздво́йванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
раздво́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздво́йваюся |
раздво́йваемся |
| 2-я ас. |
раздво́йваешся |
раздво́йваецеся |
| 3-я ас. |
раздво́йваецца |
раздво́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
раздво́йваўся |
раздво́йваліся |
| ж. |
раздво́йвалася |
| н. |
раздво́йвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздво́йвайся |
раздво́йвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раздво́йваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раздво́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздво́йваю |
раздво́йваем |
| 2-я ас. |
раздво́йваеш |
раздво́йваеце |
| 3-я ас. |
раздво́йвае |
раздво́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
раздво́йваў |
раздво́йвалі |
| ж. |
раздво́йвала |
| н. |
раздво́йвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздво́йвай |
раздво́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раздво́йваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раздвуко́сіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздвуко́шу |
раздвуко́сім |
| 2-я ас. |
раздвуко́сіш |
раздвуко́сіце |
| 3-я ас. |
раздвуко́сіць |
раздвуко́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
раздвуко́сіў |
раздвуко́сілі |
| ж. |
раздвуко́сіла |
| н. |
раздвуко́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздвуко́сь |
раздвуко́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раздвуко́сіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздвуко́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раздвуко́шаны |
раздвуко́шаная |
раздвуко́шанае |
раздвуко́шаныя |
| Р. |
раздвуко́шанага |
раздвуко́шанай раздвуко́шанае |
раздвуко́шанага |
раздвуко́шаных |
| Д. |
раздвуко́шанаму |
раздвуко́шанай |
раздвуко́шанаму |
раздвуко́шаным |
| В. |
раздвуко́шаны (неадуш.) раздвуко́шанага (адуш.) |
раздвуко́шаную |
раздвуко́шанае |
раздвуко́шаныя (неадуш.) раздвуко́шаных (адуш.) |
| Т. |
раздвуко́шаным |
раздвуко́шанай раздвуко́шанаю |
раздвуко́шаным |
раздвуко́шанымі |
| М. |
раздвуко́шаным |
раздвуко́шанай |
раздвуко́шаным |
раздвуко́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздвуко́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раздвуко́шванне |
| Р. |
раздвуко́швання |
| Д. |
раздвуко́шванню |
| В. |
раздвуко́шванне |
| Т. |
раздвуко́шваннем |
| М. |
раздвуко́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.