раздвуко́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раздвуко́шаны раздвуко́шаная раздвуко́шанае раздвуко́шаныя
Р. раздвуко́шанага раздвуко́шанай
раздвуко́шанае		 раздвуко́шанага раздвуко́шаных
Д. раздвуко́шанаму раздвуко́шанай раздвуко́шанаму раздвуко́шаным
В. раздвуко́шаны (неадуш.)
раздвуко́шанага (адуш.)		 раздвуко́шаную раздвуко́шанае раздвуко́шаныя (неадуш.)
раздвуко́шаных (адуш.)
Т. раздвуко́шаным раздвуко́шанай
раздвуко́шанаю		 раздвуко́шаным раздвуко́шанымі
М. раздвуко́шаным раздвуко́шанай раздвуко́шаным раздвуко́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)