Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

тру́мканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тру́мканне
Р. тру́мкання
Д. тру́мканню
В. тру́мканне
Т. тру́мканнем
М. тру́мканні

Крыніцы: piskunou2012.

тру́мкаць

‘няўмела іграць на музычным інструменце’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тру́мкаю тру́мкаем
2-я ас. тру́мкаеш тру́мкаеце
3-я ас. тру́мкае тру́мкаюць
Прошлы час
м. тру́мкаў тру́мкалі
ж. тру́мкала
н. тру́мкала
Загадны лад
2-я ас. тру́мкай тру́мкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тру́мкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

тру́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́мны тру́мная тру́мнае тру́мныя
Р. тру́мнага тру́мнай
тру́мнае
тру́мнага тру́мных
Д. тру́мнаму тру́мнай тру́мнаму тру́мным
В. тру́мны (неадуш.)
тру́мнага (адуш.)
тру́мную тру́мнае тру́мныя (неадуш.)
тру́мных (адуш.)
Т. тру́мным тру́мнай
тру́мнаю
тру́мным тру́мнымі
М. тру́мным тру́мнай тру́мным тру́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трумо́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. трумо́ трумо́
Р. трумо́ трумо́
Д. трумо́ трумо́
В. трумо́ трумо́
Т. трумо́ трумо́
М. трумо́ трумо́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Тру́мпічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Тру́мпічы
Р. Тру́мпіч
Тру́мпічаў
Д. Тру́мпічам
В. Тру́мпічы
Т. Тру́мпічамі
М. Тру́мпічах

Тру́мпішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Тру́мпішкі
Р. Тру́мпішак
Тру́мпішкаў
Д. Тру́мпішкам
В. Тру́мпішкі
Т. Тру́мпішкамі
М. Тру́мпішках

Тру́мпы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Тру́мпы
Р. Тру́мпаў
Д. Тру́мпам
В. Тру́мпы
Т. Тру́мпамі
М. Тру́мпах

труна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. труна́ тру́ны
труны́
Р. труны́ тру́н
Д. труне́ тру́нам
В. труну́ тру́ны
труны́
Т. труно́й
труно́ю
тру́намі
М. труне́ тру́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тру́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тру́нак
Р. тру́нку
Д. тру́нку
В. тру́нак
Т. тру́нкам
М. тру́нку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трунападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трунападо́бны трунападо́бная трунападо́бнае трунападо́бныя
Р. трунападо́бнага трунападо́бнай
трунападо́бнае
трунападо́бнага трунападо́бных
Д. трунападо́бнаму трунападо́бнай трунападо́бнаму трунападо́бным
В. трунападо́бны (неадуш.)
трунападо́бнага (адуш.)
трунападо́бную трунападо́бнае трунападо́бныя (неадуш.)
трунападо́бных (адуш.)
Т. трунападо́бным трунападо́бнай
трунападо́бнаю
трунападо́бным трунападо́бнымі
М. трунападо́бным трунападо́бнай трунападо́бным трунападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.