труна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. труна́ тру́ны
труны́
Р. труны́ тру́н
Д. труне́ тру́нам
В. труну́ тру́ны
труны́
Т. труно́й
труно́ю
тру́намі
М. труне́ тру́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)