труна́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
труна́ | тру́ны труны́ |
|
труны́ | тру́н | |
труне́ | тру́нам | |
труну́ | тру́ны труны́ |
|
труно́й труно́ю |
тру́намі | |
труне́ | тру́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)