папро́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
папро́шаны |
папро́шаная |
папро́шанае |
папро́шаныя |
| Р. |
папро́шанага |
папро́шанай папро́шанае |
папро́шанага |
папро́шаных |
| Д. |
папро́шанаму |
папро́шанай |
папро́шанаму |
папро́шаным |
| В. |
папро́шаны (неадуш.) папро́шанага (адуш.) |
папро́шаную |
папро́шанае |
папро́шаныя (неадуш.) папро́шаных (адуш.) |
| Т. |
папро́шаным |
папро́шанай папро́шанаю |
папро́шаным |
папро́шанымі |
| М. |
папро́шаным |
папро́шанай |
папро́шаным |
папро́шаных |
Кароткая форма: папро́шана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
папру́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
папру́га |
папру́гі |
| Р. |
папру́гі |
папру́г |
| Д. |
папру́зе |
папру́гам |
| В. |
папру́гу |
папру́гі |
| Т. |
папру́гай папру́гаю |
папру́гамі |
| М. |
папру́зе |
папру́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
папру́дзіць
‘прапаліць бялізну на сонцы’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папру́джу |
папру́дзім |
| 2-я ас. |
папру́дзіш |
папру́дзіце |
| 3-я ас. |
папру́дзіць |
папру́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
папру́дзіў |
папру́дзілі |
| ж. |
папру́дзіла |
| н. |
папру́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папру́дзь |
папру́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папру́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
папру́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
папру́жка |
папру́жкі |
| Р. |
папру́жкі |
папру́жак |
| Д. |
папру́жцы |
папру́жкам |
| В. |
папру́жку |
папру́жкі |
| Т. |
папру́жкай папру́жкаю |
папру́жкамі |
| М. |
папру́жцы |
папру́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
папру́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
папру́жны |
папру́жная |
папру́жнае |
папру́жныя |
| Р. |
папру́жнага |
папру́жнай папру́жнае |
папру́жнага |
папру́жных |
| Д. |
папру́жнаму |
папру́жнай |
папру́жнаму |
папру́жным |
| В. |
папру́жны (неадуш.) папру́жнага (адуш.) |
папру́жную |
папру́жнае |
папру́жныя (неадуш.) папру́жных (адуш.) |
| Т. |
папру́жным |
папру́жнай папру́жнаю |
папру́жным |
папру́жнымі |
| М. |
папру́жным |
папру́жнай |
папру́жным |
папру́жных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
папрутчэ́ць
‘рабіцца пруткім; рабіцца больш рухавым, моцным, здаравейшым (конь папрутчэў)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папрутчэ́ю |
папрутчэ́ем |
| 2-я ас. |
папрутчэ́еш |
папрутчэ́еце |
| 3-я ас. |
папрутчэ́е |
папрутчэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
папрутчэ́ў |
папрутчэ́лі |
| ж. |
папрутчэ́ла |
| н. |
папрутчэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папрутчэ́й |
папрутчэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папрутчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
папру́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
папру́ціна |
папру́ціны |
| Р. |
папру́ціны |
папру́цін |
| Д. |
папру́ціне |
папру́цінам |
| В. |
папру́ціну |
папру́ціны |
| Т. |
папру́цінай папру́цінаю |
папру́цінамі |
| М. |
папру́ціне |
папру́цінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
папруцяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
папруцяне́е |
папруцяне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
папруцяне́ў |
папруцяне́лі |
| ж. |
папруцяне́ла |
| н. |
папруцяне́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
папрыбаўля́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папрыбаўля́ю |
папрыбаўля́ем |
| 2-я ас. |
папрыбаўля́еш |
папрыбаўля́еце |
| 3-я ас. |
папрыбаўля́е |
папрыбаўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
папрыбаўля́ў |
папрыбаўля́лі |
| ж. |
папрыбаўля́ла |
| н. |
папрыбаўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папрыбаўля́й |
папрыбаўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папрыбаўля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
папрыбіва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
папрыбіва́ны |
папрыбіва́ная |
папрыбіва́нае |
папрыбіва́ныя |
| Р. |
папрыбіва́нага |
папрыбіва́най папрыбіва́нае |
папрыбіва́нага |
папрыбіва́ных |
| Д. |
папрыбіва́наму |
папрыбіва́най |
папрыбіва́наму |
папрыбіва́ным |
| В. |
папрыбіва́ны (неадуш.) папрыбіва́нага (адуш.) |
папрыбіва́ную |
папрыбіва́нае |
папрыбіва́ныя (неадуш.) папрыбіва́ных (адуш.) |
| Т. |
папрыбіва́ным |
папрыбіва́най папрыбіва́наю |
папрыбіва́ным |
папрыбіва́нымі |
| М. |
папрыбіва́ным |
папрыбіва́най |
папрыбіва́ным |
папрыбіва́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.