папрутчэ́ць
‘рабіцца пруткім; рабіцца больш рухавым, моцным, здаравейшым (конь папрутчэў)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| папрутчэ́ю | папрутчэ́ем | |
| папрутчэ́еш | папрутчэ́еце | |
| папрутчэ́е | папрутчэ́юць | |
| Прошлы час | ||
| папрутчэ́ў | папрутчэ́лі | |
| папрутчэ́ла | ||
| папрутчэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| папрутчэ́й | папрутчэ́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| папрутчэ́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)