павядзьма́рыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павядзьма́ру |
павядзьма́рым |
2-я ас. |
павядзьма́рыш |
павядзьма́рыце |
3-я ас. |
павядзьма́рыць |
павядзьма́раць |
Прошлы час |
м. |
павядзьма́рыў |
павядзьма́рылі |
ж. |
павядзьма́рыла |
н. |
павядзьма́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
павядзьма́р |
павядзьма́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павядзьма́рыўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Павя́жы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Павя́жы |
Р. |
Павя́ж Павя́жаў |
Д. |
Павя́жам |
В. |
Павя́жы |
Т. |
Павя́жамі |
М. |
Павя́жах |
павя́занасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павя́занасць |
павя́занасці |
Р. |
павя́занасці |
павя́занасцяў павя́занасцей |
Д. |
павя́занасці |
павя́занасцям |
В. |
павя́занасць |
павя́занасці |
Т. |
павя́занасцю |
павя́занасцямі |
М. |
павя́занасці |
павя́занасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
павя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павя́заны |
павя́заная |
павя́занае |
павя́заныя |
Р. |
павя́занага |
павя́занай павя́занае |
павя́занага |
павя́заных |
Д. |
павя́занаму |
павя́занай |
павя́занаму |
павя́заным |
В. |
павя́заны (неадуш.) павя́занага (адуш.) |
павя́заную |
павя́занае |
павя́заныя (неадуш.) павя́заных (адуш.) |
Т. |
павя́заным |
павя́занай павя́занаю |
павя́заным |
павя́занымі |
М. |
павя́заным |
павя́занай |
павя́заным |
павя́заных |
Кароткая форма: павя́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
павяза́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павяжу́ |
павя́жам |
2-я ас. |
павя́жаш |
павя́жаце |
3-я ас. |
павя́жа |
павя́жуць |
Прошлы час |
м. |
павяза́ў |
павяза́лі |
ж. |
павяза́ла |
н. |
павяза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
павяжы́ |
павяжы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павяза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павя́зачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павя́зачны |
павя́зачная |
павя́зачнае |
павя́зачныя |
Р. |
павя́зачнага |
павя́зачнай павя́зачнае |
павя́зачнага |
павя́зачных |
Д. |
павя́зачнаму |
павя́зачнай |
павя́зачнаму |
павя́зачным |
В. |
павя́зачны (неадуш.) павя́зачнага (адуш.) |
павя́зачную |
павя́зачнае |
павя́зачныя (неадуш.) павя́зачных (адуш.) |
Т. |
павя́зачным |
павя́зачнай павя́зачнаю |
павя́зачным |
павя́зачнымі |
М. |
павя́зачным |
павя́зачнай |
павя́зачным |
павя́зачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
павя́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павя́зваю |
павя́зваем |
2-я ас. |
павя́зваеш |
павя́зваеце |
3-я ас. |
павя́звае |
павя́зваюць |
Прошлы час |
м. |
павя́зваў |
павя́звалі |
ж. |
павя́звала |
н. |
павя́звала |
Загадны лад |
2-я ас. |
павя́звай |
павя́звайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
павя́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павя́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павя́зка |
павя́зкі |
Р. |
павя́зкі |
павя́зак |
Д. |
павя́зцы |
павя́зкам |
В. |
павя́зку |
павя́зкі |
Т. |
павя́зкай павя́зкаю |
павя́зкамі |
М. |
павя́зцы |
павя́зках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Павя́зынь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Павя́зынь |
Р. |
Павя́зыні |
Д. |
Павя́зыні |
В. |
Павя́зынь |
Т. |
Павя́зынню |
М. |
Павя́зыні |