павядзьма́рыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павядзьма́ру павядзьма́рым
2-я ас. павядзьма́рыш павядзьма́рыце
3-я ас. павядзьма́рыць павядзьма́раць
Прошлы час
м. павядзьма́рыў павядзьма́рылі
ж. павядзьма́рыла
н. павядзьма́рыла
Загадны лад
2-я ас. павядзьма́р павядзьма́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час павядзьма́рыўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)