абезнадзе́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезнадзе́йваюся |
абезнадзе́йваемся |
| 2-я ас. |
абезнадзе́йваешся |
абезнадзе́йваецеся |
| 3-я ас. |
абезнадзе́йваецца |
абезнадзе́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абезнадзе́йваўся |
абезнадзе́йваліся |
| ж. |
абезнадзе́йвалася |
| н. |
абезнадзе́йвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абезнадзе́йвайся |
абезнадзе́йвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абезнадзе́йваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезнадзе́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезнадзе́йваю |
абезнадзе́йваем |
| 2-я ас. |
абезнадзе́йваеш |
абезнадзе́йваеце |
| 3-я ас. |
абезнадзе́йвае |
абезнадзе́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абезнадзе́йваў |
абезнадзе́йвалі |
| ж. |
абезнадзе́йвала |
| н. |
абезнадзе́йвала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абезнадзе́йваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абезнадзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абезнадзе́янне |
| Р. |
абезнадзе́яння |
| Д. |
абезнадзе́янню |
| В. |
абезнадзе́янне |
| Т. |
абезнадзе́яннем |
| М. |
абезнадзе́янні |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’е́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’е́зны |
аб’е́зная |
аб’е́знае |
аб’е́зныя |
| Р. |
аб’е́знага |
аб’е́знай аб’е́знае |
аб’е́знага |
аб’е́зных |
| Д. |
аб’е́знаму |
аб’е́знай |
аб’е́знаму |
аб’е́зным |
| В. |
аб’е́зны (неадуш.) аб’е́знага (адуш.) |
аб’е́зную |
аб’е́знае |
аб’е́зныя (неадуш.) аб’е́зных (адуш.) |
| Т. |
аб’е́зным |
аб’е́знай аб’е́знаю |
аб’е́зным |
аб’е́знымі |
| М. |
аб’е́зным |
аб’е́знай |
аб’е́зным |
аб’е́зных |
Іншыя варыянты:
аб’язны́.
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
абезрухо́вець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезрухо́вею |
абезрухо́веем |
| 2-я ас. |
абезрухо́вееш |
абезрухо́вееце |
| 3-я ас. |
абезрухо́вее |
абезрухо́веюць |
| Прошлы час |
| м. |
абезрухо́веў |
абезрухо́велі |
| ж. |
абезрухо́вела |
| н. |
абезрухо́вела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абезрухо́вей |
абезрухо́вейце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абезрухо́веўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезрухо́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезрухо́ўлюся |
абезрухо́вімся |
| 2-я ас. |
абезрухо́вішся |
абезрухо́віцеся |
| 3-я ас. |
абезрухо́віцца |
абезрухо́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абезрухо́віўся |
абезрухо́віліся |
| ж. |
абезрухо́вілася |
| н. |
абезрухо́вілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абезрухо́віўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезрухо́віць
‘пазбавіць руху каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезрухо́ўлю |
абезрухо́вім |
| 2-я ас. |
абезрухо́віш |
абезрухо́віце |
| 3-я ас. |
абезрухо́віць |
абезрухо́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
абезрухо́віў |
абезрухо́вілі |
| ж. |
абезрухо́віла |
| н. |
абезрухо́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абезрухо́ў |
абезрухо́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абезрухо́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезрухо́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абезрухо́млены |
абезрухо́мленая |
абезрухо́мленае |
абезрухо́мленыя |
| Р. |
абезрухо́мленага |
абезрухо́мленай абезрухо́мленае |
абезрухо́мленага |
абезрухо́мленых |
| Д. |
абезрухо́мленаму |
абезрухо́мленай |
абезрухо́мленаму |
абезрухо́мленым |
| В. |
абезрухо́млены абезрухо́мленага |
абезрухо́мленую |
абезрухо́мленае |
абезрухо́мленыя |
| Т. |
абезрухо́мленым |
абезрухо́мленай абезрухо́мленаю |
абезрухо́мленым |
абезрухо́мленымі |
| М. |
абезрухо́мленым |
абезрухо́мленай |
абезрухо́мленым |
абезрухо́мленых |
Кароткая форма: абезрухо́млена.