інфільтрава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
інфільтру́ю |
інфільтру́ем |
| 2-я ас. |
інфільтру́еш |
інфільтру́еце |
| 3-я ас. |
інфільтру́е |
інфільтру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
інфільтрава́ў |
інфільтрава́лі |
| ж. |
інфільтрава́ла |
| н. |
інфільтрава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
інфільтру́й |
інфільтру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
інфільтрава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
інфільтра́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інфільтра́т |
інфільтра́ты |
| Р. |
інфільтра́ту |
інфільтра́таў |
| Д. |
інфільтра́ту |
інфільтра́там |
| В. |
інфільтра́т |
інфільтра́ты |
| Т. |
інфільтра́там |
інфільтра́тамі |
| М. |
інфільтра́це |
інфільтра́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інфільтрацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інфільтрацы́йны |
інфільтрацы́йная |
інфільтрацы́йнае |
інфільтрацы́йныя |
| Р. |
інфільтрацы́йнага |
інфільтрацы́йнай інфільтрацы́йнае |
інфільтрацы́йнага |
інфільтрацы́йных |
| Д. |
інфільтрацы́йнаму |
інфільтрацы́йнай |
інфільтрацы́йнаму |
інфільтрацы́йным |
| В. |
інфільтрацы́йны (неадуш.) інфільтрацы́йнага (адуш.) |
інфільтрацы́йную |
інфільтрацы́йнае |
інфільтрацы́йныя (неадуш.) інфільтрацы́йных (адуш.) |
| Т. |
інфільтрацы́йным |
інфільтрацы́йнай інфільтрацы́йнаю |
інфільтрацы́йным |
інфільтрацы́йнымі |
| М. |
інфільтрацы́йным |
інфільтрацы́йнай |
інфільтрацы́йным |
інфільтрацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
інфільтра́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інфільтра́цыя |
| Р. |
інфільтра́цыі |
| Д. |
інфільтра́цыі |
| В. |
інфільтра́цыю |
| Т. |
інфільтра́цыяй інфільтра́цыяю |
| М. |
інфільтра́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
і́нфімум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
і́нфімум |
і́нфімумы |
| Р. |
і́нфімума |
і́нфімумаў |
| Д. |
і́нфімуму |
і́нфімумам |
| В. |
і́нфімум |
і́нфімумы |
| Т. |
і́нфімумам |
і́нфімумамі |
| М. |
і́нфімуме |
і́нфімумах |
Крыніцы:
piskunou2012.
інфініты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інфініты́ў |
інфініты́вы |
| Р. |
інфініты́ва |
інфініты́ваў |
| Д. |
інфініты́ву |
інфініты́вам |
| В. |
інфініты́ў |
інфініты́вы |
| Т. |
інфініты́вам |
інфініты́вамі |
| М. |
інфініты́ве |
інфініты́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інфініты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інфініты́ўны |
інфініты́ўная |
інфініты́ўнае |
інфініты́ўныя |
| Р. |
інфініты́ўнага |
інфініты́ўнай інфініты́ўнае |
інфініты́ўнага |
інфініты́ўных |
| Д. |
інфініты́ўнаму |
інфініты́ўнай |
інфініты́ўнаму |
інфініты́ўным |
| В. |
інфініты́ўны (неадуш.) інфініты́ўнага (адуш.) |
інфініты́ўную |
інфініты́ўнае |
інфініты́ўныя (неадуш.) інфініты́ўных (адуш.) |
| Т. |
інфініты́ўным |
інфініты́ўнай інфініты́ўнаю |
інфініты́ўным |
інфініты́ўнымі |
| М. |
інфініты́ўным |
інфініты́ўнай |
інфініты́ўным |
інфініты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інфіцы́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інфіцы́раванне |
| Р. |
інфіцы́равання |
| Д. |
інфіцы́раванню |
| В. |
інфіцы́раванне |
| Т. |
інфіцы́раваннем |
| М. |
інфіцы́раванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.