інфініты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інфініты́ўны інфініты́ўная інфініты́ўнае інфініты́ўныя
Р. інфініты́ўнага інфініты́ўнай
інфініты́ўнае		 інфініты́ўнага інфініты́ўных
Д. інфініты́ўнаму інфініты́ўнай інфініты́ўнаму інфініты́ўным
В. інфініты́ўны (неадуш.)
інфініты́ўнага (адуш.)		 інфініты́ўную інфініты́ўнае інфініты́ўныя (неадуш.)
інфініты́ўных (адуш.)
Т. інфініты́ўным інфініты́ўнай
інфініты́ўнаю		 інфініты́ўным інфініты́ўнымі
М. інфініты́ўным інфініты́ўнай інфініты́ўным інфініты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)