цвы́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цвы́рканне | |
| цвы́ркання | |
| цвы́рканню | |
| цвы́рканне | |
| цвы́рканнем | |
| цвы́рканні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніцвы́ркат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цвы́ркат | |
| цвы́ркату | |
| цвы́ркату | |
| цвы́ркат | |
| цвы́ркатам | |
| цвы́ркаце |
Крыніцы:
цвырката́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цвырката́нне | |
| цвырката́ння | |
| цвырката́нню | |
| цвырката́нне | |
| цвырката́ннем | |
| цвырката́нні |
Крыніцы:
цвыркаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цвыркаце́нне | |
| цвыркаце́ння | |
| цвыркаце́нню | |
| цвыркаце́нне | |
| цвыркаце́ннем | |
| цвыркаце́нні |
Крыніцы:
цвы́ркаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| цвы́ркае | цвы́ркаюць | |
| Прошлы час | ||
| цвы́ркаў | цвы́ркалі | |
| цвы́ркала | ||
| цвы́ркала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| цвы́ркаючы | ||
Крыніцы:
цвы́ркнуць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| цвы́ркне | цвы́ркнуць | |
| Прошлы час | ||
| цвы́ркнуў | цвы́ркнулі | |
| цвы́ркнула | ||
| цвы́ркнула | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| цвы́ркнуўшы | ||
Крыніцы:
цвырку́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цвырку́н | цвыркуны́ | |
| цвыркуна́ | цвыркуно́ў | |
| цвыркуну́ | цвыркуна́м | |
| цвыркуна́ | цвыркуно́ў | |
| цвыркуно́м | цвыркуна́мі | |
| цвыркуне́ | цвыркуна́х |
Крыніцы:
цвыркуно́вы
прыметнік, адносны
| цвыркуно́вы | цвыркуно́вая | цвыркуно́вае | цвыркуно́выя | |
| цвыркуно́вага | цвыркуно́вай цвыркуно́вае |
цвыркуно́вага | цвыркуно́вых | |
| цвыркуно́ваму | цвыркуно́вай | цвыркуно́ваму | цвыркуно́вым | |
| цвыркуно́вы ( цвыркуно́вага ( |
цвыркуно́вую | цвыркуно́вае | цвыркуно́выя ( цвыркуно́вых ( |
|
| цвыркуно́вым | цвыркуно́вай цвыркуно́ваю |
цвыркуно́вым | цвыркуно́вымі | |
| цвыркуно́вым | цвыркуно́вай | цвыркуно́вым | цвыркуно́вых | |
Крыніцы:
цвырку́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цвырку́нчык | цвырку́нчыкі | |
| цвырку́нчыка | цвырку́нчыкаў | |
| цвырку́нчыку | цвырку́нчыкам | |
| цвырку́нчыка | цвырку́нчыкаў | |
| цвырку́нчыкам | цвырку́нчыкамі | |
| цвырку́нчыку | цвырку́нчыках |
Крыніцы:
цвырча́ць
‘утвараць рэзкія адрывістыя гукі (пра цвыркуноў, конікаў і некаторых птушак); ліцца струменьчыкамі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цвырчу́ | цвырчы́м | |
| цвырчы́ш | цвырчыце́ | |
| цвырчы́ць | цвырча́ць | |
| Прошлы час | ||
| цвырча́ў | цвырча́лі | |
| цвырча́ла | ||
| цвырча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| цвырчы́ | цвырчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цвырчучы́ | ||
Крыніцы: