уласава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уласу́ю |
уласу́ем |
| 2-я ас. |
уласу́еш |
уласу́еце |
| 3-я ас. |
уласу́е |
уласу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
уласава́ў |
уласава́лі |
| ж. |
уласава́ла |
| н. |
уласава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уласу́й |
уласу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уласава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ула́савічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ула́савічы |
| Р. |
Ула́савіч Ула́савічаў |
| Д. |
Ула́савічам |
| В. |
Ула́савічы |
| Т. |
Ула́савічамі |
| М. |
Ула́савічах |
Ула́саўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ула́саўцы |
| Р. |
Ула́саўцаў |
| Д. |
Ула́саўцам |
| В. |
Ула́саўцы |
| Т. |
Ула́саўцамі |
| М. |
Ула́саўцах |
уласкаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уласкаве́ю |
уласкаве́ем |
| 2-я ас. |
уласкаве́еш |
уласкаве́еце |
| 3-я ас. |
уласкаве́е |
уласкаве́юць |
| Прошлы час |
| м. |
уласкаве́ў |
уласкаве́лі |
| ж. |
уласкаве́ла |
| н. |
уласкаве́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уласкаве́й |
уласкаве́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уласкаве́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уласка́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уласка́ўлюся |
уласка́вімся |
| 2-я ас. |
уласка́вішся |
уласка́віцеся |
| 3-я ас. |
уласка́віцца |
уласка́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
уласка́віўся |
уласка́віліся |
| ж. |
уласка́вілася |
| н. |
уласка́вілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уласка́віўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уласка́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уласка́ўлю |
уласка́вім |
| 2-я ас. |
уласка́віш |
уласка́віце |
| 3-я ас. |
уласка́віць |
уласка́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
уласка́віў |
уласка́вілі |
| ж. |
уласка́віла |
| н. |
уласка́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уласка́ў |
уласка́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уласка́віўшы |
Іншыя варыянты:
ула́скавіць.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ула́скавіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ула́скаўлю |
ула́скавім |
| 2-я ас. |
ула́скавіш |
ула́скавіце |
| 3-я ас. |
ула́скавіць |
ула́скавяць |
| Прошлы час |
| м. |
ула́скавіў |
ула́скавілі |
| ж. |
ула́скавіла |
| н. |
ула́скавіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ула́скаў |
ула́скаўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ула́скавіўшы |
Іншыя варыянты:
уласка́віць.
Крыніцы:
krapivabr2012.
уласкаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уласкаўле́нне |
| Р. |
уласкаўле́ння |
| Д. |
уласкаўле́нню |
| В. |
уласкаўле́нне |
| Т. |
уласкаўле́ннем |
| М. |
уласкаўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.