Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

узві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узаўю́ся узаўё́мся
2-я ас. узаўе́шся узаўяце́ся
3-я ас. узаўе́цца узаўю́цца
Прошлы час
м. узві́ўся узвілі́ся
ж. узвіла́ся
н. узвіло́ся
Загадны лад
2-я ас. узві́ся узві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узві́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узаўю́ узаўё́м
2-я ас. узаўе́ш узаўяце́
3-я ас. узаўе́ узаўю́ць
Прошлы час
м. узві́ў узвілі́
ж. узвіла́
н. узвіло́
Загадны лад
2-я ас. узві́ узві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узво́д

‘вайсковая адзінка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узво́д узво́ды
Р. узво́да узво́даў
Д. узво́ду узво́дам
В. узво́д узво́ды
Т. узво́дам узво́дамі
М. узво́дзе узво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

узво́д

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. узво́д
Р. узво́ду
Д. узво́ду
В. узво́д
Т. узво́дам
М. узво́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

узво́д

‘частка затвора ў агнястрэльнай зброі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узво́д узво́ды
Р. узво́да узво́даў
Д. узво́ду узво́дам
В. узво́д узво́ды
Т. узво́дам узво́дамі
М. узво́дзе узво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

узво́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узво́дзіцца узво́дзяцца
Прошлы час
м. узво́дзіўся узво́дзіліся
ж. узво́дзілася
н. узво́дзілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узво́джу узво́дзім
2-я ас. узво́дзіш узво́дзіце
3-я ас. узво́дзіць узво́дзяць
Прошлы час
м. узво́дзіў узво́дзілі
ж. узво́дзіла
н. узво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. узво́дзь узво́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узво́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узво́дны узво́дная узво́днае узво́дныя
Р. узво́днага узво́днай
узво́днае
узво́днага узво́дных
Д. узво́днаму узво́днай узво́днаму узво́дным
В. узво́дны (неадуш.)
узво́днага (адуш.)
узво́дную узво́днае узво́дныя (неадуш.)
узво́дных (адуш.)
Т. узво́дным узво́днай
узво́днаю
узво́дным узво́днымі
М. узво́дным узво́днай узво́дным узво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узво́дны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. узво́дны узво́дныя
Р. узво́днага узво́дных
Д. узво́днаму узво́дным
В. узво́днага узво́дных
Т. узво́дным узво́днымі
М. узво́дным узво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. узво́з
Р. узво́зу
Д. узво́зу
В. узво́з
Т. узво́зам
М. узво́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.