узві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узаўю́ся |
узаўё́мся |
2-я ас. |
узаўе́шся |
узаўяце́ся |
3-я ас. |
узаўе́цца |
узаўю́цца |
Прошлы час |
м. |
узві́ўся |
узвілі́ся |
ж. |
узвіла́ся |
н. |
узвіло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
узві́ся |
узві́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узві́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узаўю́ |
узаўё́м |
2-я ас. |
узаўе́ш |
узаўяце́ |
3-я ас. |
узаўе́ |
узаўю́ць |
Прошлы час |
м. |
узві́ў |
узвілі́ |
ж. |
узвіла́ |
н. |
узвіло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
узві́ |
узві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узво́д
‘вайсковая адзінка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
узво́д |
узво́ды |
Р. |
узво́да |
узво́даў |
Д. |
узво́ду |
узво́дам |
В. |
узво́д |
узво́ды |
Т. |
узво́дам |
узво́дамі |
М. |
узво́дзе |
узво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
узво́д
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узво́д |
Р. |
узво́ду |
Д. |
узво́ду |
В. |
узво́д |
Т. |
узво́дам |
М. |
узво́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
узво́д
‘частка затвора ў агнястрэльнай зброі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
узво́д |
узво́ды |
Р. |
узво́да |
узво́даў |
Д. |
узво́ду |
узво́дам |
В. |
узво́д |
узво́ды |
Т. |
узво́дам |
узво́дамі |
М. |
узво́дзе |
узво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
узво́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
узво́дзіцца |
узво́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
узво́дзіўся |
узво́дзіліся |
ж. |
узво́дзілася |
н. |
узво́дзілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узво́дзіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узво́джу |
узво́дзім |
2-я ас. |
узво́дзіш |
узво́дзіце |
3-я ас. |
узво́дзіць |
узво́дзяць |
Прошлы час |
м. |
узво́дзіў |
узво́дзілі |
ж. |
узво́дзіла |
н. |
узво́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узво́дзь |
узво́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узво́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узво́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узво́дны |
узво́дная |
узво́днае |
узво́дныя |
Р. |
узво́днага |
узво́днай узво́днае |
узво́днага |
узво́дных |
Д. |
узво́днаму |
узво́днай |
узво́днаму |
узво́дным |
В. |
узво́дны (неадуш.) узво́днага (адуш.) |
узво́дную |
узво́днае |
узво́дныя (неадуш.) узво́дных (адуш.) |
Т. |
узво́дным |
узво́днай узво́днаю |
узво́дным |
узво́днымі |
М. |
узво́дным |
узво́днай |
узво́дным |
узво́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узво́дны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
узво́дны |
узво́дныя |
Р. |
узво́днага |
узво́дных |
Д. |
узво́днаму |
узво́дным |
В. |
узво́днага |
узво́дных |
Т. |
узво́дным |
узво́днымі |
М. |
узво́дным |
узво́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узво́з |
Р. |
узво́зу |
Д. |
узво́зу |
В. |
узво́з |
Т. |
узво́зам |
М. |
узво́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.