узві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узаўю́ узаўё́м
2-я ас. узаўе́ш узаўяце́
3-я ас. узаўе́ узаўю́ць
Прошлы час
м. узві́ў узвілі́
ж. узвіла́
н. узвіло́
Загадны лад
2-я ас. узві́ узві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)