няве́яны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няве́яны |
няве́яная |
няве́янае |
няве́яныя |
Р. |
няве́янага |
няве́янай няве́янае |
няве́янага |
няве́яных |
Д. |
няве́янаму |
няве́янай |
няве́янаму |
няве́яным |
В. |
няве́яны (неадуш.) няве́янага (адуш.) |
няве́яную |
няве́янае |
няве́яныя (неадуш.) няве́яных (адуш.) |
Т. |
няве́яным |
няве́янай няве́янаю |
няве́яным |
няве́янымі |
М. |
няве́яным |
няве́янай |
няве́яным |
няве́яных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
няві́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
няві́днасць |
Р. |
няві́днасці |
Д. |
няві́днасці |
В. |
няві́днасць |
Т. |
няві́днасцю |
М. |
няві́днасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
няві́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няві́дны |
няві́дная |
няві́днае |
няві́дныя |
Р. |
няві́днага |
няві́днай няві́днае |
няві́днага |
няві́дных |
Д. |
няві́днаму |
няві́днай |
няві́днаму |
няві́дным |
В. |
няві́дны (неадуш.) няві́днага (адуш.) |
няві́дную |
няві́днае |
няві́дныя (неадуш.) няві́дных (адуш.) |
Т. |
няві́дным |
няві́днай няві́днаю |
няві́дным |
няві́днымі |
М. |
няві́дным |
няві́днай |
няві́дным |
няві́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няві́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
няві́нна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
няві́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
няві́ннасць |
Р. |
няві́ннасці |
Д. |
няві́ннасці |
В. |
няві́ннасць |
Т. |
няві́ннасцю |
М. |
няві́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няві́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
няві́ннік |
няві́ннікі |
Р. |
няві́нніка |
няві́ннікаў |
Д. |
няві́нніку |
няві́ннікам |
В. |
няві́нніка |
няві́ннікаў |
Т. |
няві́ннікам |
няві́ннікамі |
М. |
няві́нніку |
няві́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
няві́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
няві́нніца |
няві́нніцы |
Р. |
няві́нніцы |
няві́нніц |
Д. |
няві́нніцы |
няві́нніцам |
В. |
няві́нніцу |
няві́нніц |
Т. |
няві́нніцай няві́нніцаю |
няві́нніцамі |
М. |
няві́нніцы |
няві́нніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
няві́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няві́нны |
няві́нная |
няві́ннае |
няві́нныя |
Р. |
няві́ннага |
няві́ннай няві́ннае |
няві́ннага |
няві́нных |
Д. |
няві́ннаму |
няві́ннай |
няві́ннаму |
няві́нным |
В. |
няві́нны (неадуш.) няві́ннага (адуш.) |
няві́нную |
няві́ннае |
няві́нныя (неадуш.) няві́нных (адуш.) |
Т. |
няві́нным |
няві́ннай няві́ннаю |
няві́нным |
няві́ннымі |
М. |
няві́нным |
няві́ннай |
няві́нным |
няві́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.