Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзйклмнпрстўфхцчш

кенафаўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кенафаўбо́рачны кенафаўбо́рачная кенафаўбо́рачнае кенафаўбо́рачныя
Р. кенафаўбо́рачнага кенафаўбо́рачнай
кенафаўбо́рачнае		 кенафаўбо́рачнага кенафаўбо́рачных
Д. кенафаўбо́рачнаму кенафаўбо́рачнай кенафаўбо́рачнаму кенафаўбо́рачным
В. кенафаўбо́рачны (неадуш.)
кенафаўбо́рачнага (адуш.)		 кенафаўбо́рачную кенафаўбо́рачнае кенафаўбо́рачныя (неадуш.)
кенафаўбо́рачных (адуш.)
Т. кенафаўбо́рачным кенафаўбо́рачнай
кенафаўбо́рачнаю		 кенафаўбо́рачным кенафаўбо́рачнымі
М. кенафаўбо́рачным кенафаўбо́рачнай кенафаўбо́рачным кенафаўбо́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

кена́фны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кена́фны кена́фная кена́фнае кена́фныя
Р. кена́фнага кена́фнай
кена́фнае		 кена́фнага кена́фных
Д. кена́фнаму кена́фнай кена́фнаму кена́фным
В. кена́фны
кена́фнага		 кена́фную кена́фнае кена́фныя
кена́фных
Т. кена́фным кена́фнай
кена́фнаю		 кена́фным кена́фнымі
М. кена́фным кена́фнай кена́фным кена́фных

Крыніцы: tsblm1996.

кенгуро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кенгуро́вы кенгуро́вая кенгуро́вае кенгуро́выя
Р. кенгуро́вага кенгуро́вай
кенгуро́вае		 кенгуро́вага кенгуро́вых
Д. кенгуро́ваму кенгуро́вай кенгуро́ваму кенгуро́вым
В. кенгуро́вы (неадуш.)
кенгуро́вага (адуш.)		 кенгуро́вую кенгуро́вае кенгуро́выя (неадуш.)
кенгуро́вых (адуш.)
Т. кенгуро́вым кенгуро́вай
кенгуро́ваю		 кенгуро́вым кенгуро́вымі
М. кенгуро́вым кенгуро́вай кенгуро́вым кенгуро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кенгуру́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кенгуру́ кенгуру́
Р. кенгуру́ кенгуру́
Д. кенгуру́ кенгуру́
В. кенгуру́ кенгуру́
Т. кенгуру́ кенгуру́
М. кенгуру́ кенгуру́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кенгуры́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кенгуры́ны кенгуры́ная кенгуры́нае кенгуры́ныя
Р. кенгуры́нага кенгуры́най
кенгуры́нае		 кенгуры́нага кенгуры́ных
Д. кенгуры́наму кенгуры́най кенгуры́наму кенгуры́ным
В. кенгуры́ны (неадуш.)
кенгуры́нага (адуш.)		 кенгуры́ную кенгуры́нае кенгуры́ныя (неадуш.)
кенгуры́ных (адуш.)
Т. кенгуры́ным кенгуры́най
кенгуры́наю		 кенгуры́ным кенгуры́нымі
М. кенгуры́ным кенгуры́най кенгуры́ным кенгуры́ных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

кендо́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кендо́ кендо́
Р. кендо́ кендо́
Д. кендо́ кендо́
В. кендо́ кендо́
Т. кендо́ кендо́
М. кендо́ кендо́

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

кенды́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кенды́р
Р. кенды́ру
Д. кенды́ру
В. кенды́р
Т. кенды́рам
М. кенды́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ке́нелевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́нелевы ке́нелевая ке́нелевае ке́нелевыя
Р. ке́нелевага ке́нелевай
ке́нелевае		 ке́нелевага ке́нелевых
Д. ке́нелеваму ке́нелевай ке́нелеваму ке́нелевым
В. ке́нелевы (неадуш.)
ке́нелевага (адуш.)		 ке́нелевую ке́нелевае ке́нелевыя (неадуш.)
ке́нелевых (адуш.)
Т. ке́нелевым ке́нелевай
ке́нелеваю		 ке́нелевым ке́нелевымі
М. ке́нелевым ке́нелевай ке́нелевым ке́нелевых

Крыніцы: piskunou2012.

Кенігсбе́рг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кенігсбе́рг
Р. Кенігсбе́рга
Д. Кенігсбе́ргу
В. Кенігсбе́рг
Т. Кенігсбе́ргам
М. Кенігсбе́ргу

кені́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кені́ец кені́йцы
Р. кені́йца кені́йцаў
Д. кені́йцу кені́йцам
В. кені́йца кені́йцаў
Т. кені́йцам кені́йцамі
М. кені́йцу кені́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.