землекарыста́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
землекарыста́льнік |
землекарыста́льнікі |
| Р. |
землекарыста́льніка |
землекарыста́льнікаў |
| Д. |
землекарыста́льніку |
землекарыста́льнікам |
| В. |
землекарыста́льніка |
землекарыста́льнікаў |
| Т. |
землекарыста́льнікам |
землекарыста́льнікамі |
| М. |
землекарыста́льніку |
землекарыста́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
землекарыста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
землекарыста́нне |
| Р. |
землекарыста́ння |
| Д. |
землекарыста́нню |
| В. |
землекарыста́нне |
| Т. |
землекарыста́ннем |
| М. |
землекарыста́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землепрахо́дзец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
землепрахо́дзец |
землепрахо́дцы |
| Р. |
землепрахо́дца |
землепрахо́дцаў |
| Д. |
землепрахо́дцу |
землепрахо́дцам |
| В. |
землепрахо́дца |
землепрахо́дцаў |
| Т. |
землепрахо́дцам |
землепрахо́дцамі |
| М. |
землепрахо́дцу |
землепрахо́дцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землетрасе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
землетрасе́нне |
землетрасе́нні |
| Р. |
землетрасе́ння |
землетрасе́нняў |
| Д. |
землетрасе́нню |
землетрасе́нням |
| В. |
землетрасе́нне |
землетрасе́нні |
| Т. |
землетрасе́ннем |
землетрасе́ннямі |
| М. |
землетрасе́нні |
землетрасе́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўгнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
землеўгнае́нне |
| Р. |
землеўгнае́ння |
| Д. |
землеўгнае́нню |
| В. |
землеўгнае́нне |
| Т. |
землеўгнае́ннем |
| М. |
землеўгнае́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
землеўгно́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
землеўгно́йны |
землеўгно́йная |
землеўгно́йнае |
землеўгно́йныя |
| Р. |
землеўгно́йнага |
землеўгно́йнай землеўгно́йнае |
землеўгно́йнага |
землеўгно́йных |
| Д. |
землеўгно́йнаму |
землеўгно́йнай |
землеўгно́йнаму |
землеўгно́йным |
| В. |
землеўгно́йны (неадуш.) землеўгно́йнага (адуш.) |
землеўгно́йную |
землеўгно́йнае |
землеўгно́йныя (неадуш.) землеўгно́йных (адуш.) |
| Т. |
землеўгно́йным |
землеўгно́йнай землеўгно́йнаю |
землеўгно́йным |
землеўгно́йнымі |
| М. |
землеўгно́йным |
землеўгно́йнай |
землеўгно́йным |
землеўгно́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
землеўлада́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
землеўлада́льнік |
землеўлада́льнікі |
| Р. |
землеўлада́льніка |
землеўлада́льнікаў |
| Д. |
землеўлада́льніку |
землеўлада́льнікам |
| В. |
землеўлада́льніка |
землеўлада́льнікаў |
| Т. |
землеўлада́льнікам |
землеўлада́льнікамі |
| М. |
землеўлада́льніку |
землеўлада́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўлада́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
землеўлада́льніца |
землеўлада́льніцы |
| Р. |
землеўлада́льніцы |
землеўлада́льніц |
| Д. |
землеўлада́льніцы |
землеўлада́льніцам |
| В. |
землеўлада́льніцу |
землеўлада́льніц |
| Т. |
землеўлада́льніцай землеўлада́льніцаю |
землеўлада́льніцамі |
| М. |
землеўлада́льніцы |
землеўлада́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўлада́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
землеўлада́льніцкі |
землеўлада́льніцкая |
землеўлада́льніцкае |
землеўлада́льніцкія |
| Р. |
землеўлада́льніцкага |
землеўлада́льніцкай землеўлада́льніцкае |
землеўлада́льніцкага |
землеўлада́льніцкіх |
| Д. |
землеўлада́льніцкаму |
землеўлада́льніцкай |
землеўлада́льніцкаму |
землеўлада́льніцкім |
| В. |
землеўлада́льніцкі (неадуш.) землеўлада́льніцкага (адуш.) |
землеўлада́льніцкую |
землеўлада́льніцкае |
землеўлада́льніцкія (неадуш.) землеўлада́льніцкіх (адуш.) |
| Т. |
землеўлада́льніцкім |
землеўлада́льніцкай землеўлада́льніцкаю |
землеўлада́льніцкім |
землеўлада́льніцкімі |
| М. |
землеўлада́льніцкім |
землеўлада́льніцкай |
землеўлада́льніцкім |
землеўлада́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўлада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
землеўлада́нне |
землеўлада́нні |
| Р. |
землеўлада́ння |
землеўлада́нняў |
| Д. |
землеўлада́нню |
землеўлада́нням |
| В. |
землеўлада́нне |
землеўлада́нні |
| Т. |
землеўлада́ннем |
землеўлада́ннямі |
| М. |
землеўлада́нні |
землеўлада́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.