землекарыста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| землекарыста́нне | |
| землекарыста́ння | |
| землекарыста́нню | |
| землекарыста́нне | |
| землекарыста́ннем | |
| землекарыста́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)