землекарыста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
землекарыста́нне | |
землекарыста́ння | |
землекарыста́нню | |
землекарыста́нне | |
землекарыста́ннем | |
землекарыста́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)