землепрахо́дзец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. землепрахо́дзец землепрахо́дцы
Р. землепрахо́дца землепрахо́дцаў
Д. землепрахо́дцу землепрахо́дцам
В. землепрахо́дца землепрахо́дцаў
Т. землепрахо́дцам землепрахо́дцамі
М. землепрахо́дцу землепрахо́дцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)