дрыста́ць
‘хадзіць паносам’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дрышчу́ |
дры́шчам |
| 2-я ас. |
дры́шчаш |
дры́шчаце |
| 3-я ас. |
дры́шча |
дры́шчуць |
| Прошлы час |
| м. |
дрыста́ў |
дрыста́лі |
| ж. |
дрыста́ла |
| н. |
дрыста́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дрышчы́ |
дрышчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дры́шчучы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дры́фтар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дры́фтар |
дры́фтары |
| Р. |
дры́фтара |
дры́фтараў |
| Д. |
дры́фтару |
дры́фтарам |
| В. |
дры́фтар |
дры́фтары |
| Т. |
дры́фтарам |
дры́фтарамі |
| М. |
дры́фтары |
дры́фтарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дры́фтарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дры́фтарны |
дры́фтарная |
дры́фтарнае |
дры́фтарныя |
| Р. |
дры́фтарнага |
дры́фтарнай дры́фтарнае |
дры́фтарнага |
дры́фтарных |
| Д. |
дры́фтарнаму |
дры́фтарнай |
дры́фтарнаму |
дры́фтарным |
| В. |
дры́фтарны (неадуш.) дры́фтарнага (адуш.) |
дры́фтарную |
дры́фтарнае |
дры́фтарныя (неадуш.) дры́фтарных (адуш.) |
| Т. |
дры́фтарным |
дры́фтарнай дры́фтарнаю |
дры́фтарным |
дры́фтарнымі |
| М. |
дры́фтарным |
дры́фтарнай |
дры́фтарным |
дры́фтарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дры́хнуць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дры́хну |
дры́хнем |
| 2-я ас. |
дры́хнеш |
дры́хнеце |
| 3-я ас. |
дры́хне |
дры́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
дры́хнуў |
дры́хнулі |
| ж. |
дры́хнула |
| н. |
дры́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дры́хні |
дры́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дры́хнучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Дры́чын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Дры́чын |
| Р. |
Дры́чына |
| Д. |
Дры́чыну |
| В. |
Дры́чын |
| Т. |
Дры́чынам |
| М. |
Дры́чыне |
дрыя́да
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дрыя́да |
дрыя́ды |
| Р. |
дрыя́ды |
дрыя́д |
| Д. |
дрыя́дзе |
дрыя́дам |
| В. |
дрыя́ду |
дрыя́д |
| Т. |
дрыя́дай дрыя́даю |
дрыя́дамі |
| М. |
дрыя́дзе |
дрыя́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дрыяпітэ́к
‘чалавекападобная малпа’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дрыяпітэ́к |
дрыяпітэ́кі |
| Р. |
дрыяпітэ́ка |
дрыяпітэ́каў |
| Д. |
дрыяпітэ́ку |
дрыяпітэ́кам |
| В. |
дрыяпітэ́ка |
дрыяпітэ́каў |
| Т. |
дрыяпітэ́кам |
дрыяпітэ́камі |
| М. |
дрыяпітэ́ку |
дрыяпітэ́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.