двухзве́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
двухзве́ннасць |
Р. |
двухзве́ннасці |
Д. |
двухзве́ннасці |
В. |
двухзве́ннасць |
Т. |
двухзве́ннасцю |
М. |
двухзве́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
двухзме́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двухзме́нка |
двухзме́нкі |
Р. |
двухзме́нкі |
двухзме́нак |
Д. |
двухзме́нцы |
двухзме́нкам |
В. |
двухзме́нку |
двухзме́нкі |
Т. |
двухзме́нкай двухзме́нкаю |
двухзме́нкамі |
М. |
двухзме́нцы |
двухзме́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
двухзме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухзме́нны |
двухзме́нная |
двухзме́ннае |
двухзме́нныя |
Р. |
двухзме́ннага |
двухзме́ннай двухзме́ннае |
двухзме́ннага |
двухзме́нных |
Д. |
двухзме́ннаму |
двухзме́ннай |
двухзме́ннаму |
двухзме́нным |
В. |
двухзме́нны (неадуш.) двухзме́ннага (адуш.) |
двухзме́нную |
двухзме́ннае |
двухзме́нныя (неадуш.) двухзме́нных (адуш.) |
Т. |
двухзме́нным |
двухзме́ннай двухзме́ннаю |
двухзме́нным |
двухзме́ннымі |
М. |
двухзме́нным |
двухзме́ннай |
двухзме́нным |
двухзме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
двухзна́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
двухзна́чнасць |
Р. |
двухзна́чнасці |
Д. |
двухзна́чнасці |
В. |
двухзна́чнасць |
Т. |
двухзна́чнасцю |
М. |
двухзна́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
двухзна́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухзна́чны |
двухзна́чная |
двухзна́чнае |
двухзна́чныя |
Р. |
двухзна́чнага |
двухзна́чнай двухзна́чнае |
двухзна́чнага |
двухзна́чных |
Д. |
двухзна́чнаму |
двухзна́чнай |
двухзна́чнаму |
двухзна́чным |
В. |
двухзна́чны (неадуш.) двухзна́чнага (адуш.) |
двухзна́чную |
двухзна́чнае |
двухзна́чныя (неадуш.) двухзна́чных (адуш.) |
Т. |
двухзна́чным |
двухзна́чнай двухзна́чнаю |
двухзна́чным |
двухзна́чнымі |
М. |
двухзна́чным |
двухзна́чнай |
двухзна́чным |
двухзна́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
двухзу́бец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двухзу́бец |
двухзу́бцы |
Р. |
двухзу́бца |
двухзу́бцаў |
Д. |
двухзу́бцу |
двухзу́бцам |
В. |
двухзу́бец |
двухзу́бцы |
Т. |
двухзу́бцам |
двухзу́бцамі |
М. |
двухзу́бцы |
двухзу́бцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.