двухзна́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухзна́чны двухзна́чная двухзна́чнае двухзна́чныя
Р. двухзна́чнага двухзна́чнай
двухзна́чнае		 двухзна́чнага двухзна́чных
Д. двухзна́чнаму двухзна́чнай двухзна́чнаму двухзна́чным
В. двухзна́чны (неадуш.)
двухзна́чнага (адуш.)		 двухзна́чную двухзна́чнае двухзна́чныя (неадуш.)
двухзна́чных (адуш.)
Т. двухзна́чным двухзна́чнай
двухзна́чнаю		 двухзна́чным двухзна́чнымі
М. двухзна́чным двухзна́чнай двухзна́чным двухзна́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)