Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вы́няткавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́няткавы вы́няткавая вы́няткавае вы́няткавыя
Р. вы́няткавага вы́няткавай
вы́няткавае
вы́няткавага вы́няткавых
Д. вы́няткаваму вы́няткавай вы́няткаваму вы́няткавым
В. вы́няткавы (неадуш.)
вы́няткавага (адуш.)
вы́няткавую вы́няткавае вы́няткавыя (неадуш.)
вы́няткавых (адуш.)
Т. вы́няткавым вы́няткавай
вы́няткаваю
вы́няткавым вы́няткавымі
М. вы́няткавым вы́няткавай вы́няткавым вы́няткавых

Крыніцы: piskunou2012.

вынятко́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вынятко́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

вынятко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. вынятко́васць вынятко́васці
Р. вынятко́васці вынятко́васцяў
вынятко́васцей
Д. вынятко́васці вынятко́васцям
В. вынятко́васць вынятко́васці
Т. вынятко́васцю вынятко́васцямі
М. вынятко́васці вынятко́васцях

Крыніцы: piskunou2012.

вынятко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вынятко́вы вынятко́вая вынятко́вае вынятко́выя
Р. вынятко́вага вынятко́вай
вынятко́вае
вынятко́вага вынятко́вых
Д. вынятко́ваму вынятко́вай вынятко́ваму вынятко́вым
В. вынятко́вы (неадуш.)
вынятко́вага (адуш.)
вынятко́вую вынятко́вае вынятко́выя (неадуш.)
вынятко́вых (адуш.)
Т. вынятко́вым вынятко́вай
вынятко́ваю
вынятко́вым вынятко́вымі
М. вынятко́вым вынятко́вай вынятко́вым вынятко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

вы́няты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́няты вы́нятая вы́нятае вы́нятыя
Р. вы́нятага вы́нятай
вы́нятае
вы́нятага вы́нятых
Д. вы́нятаму вы́нятай вы́нятаму вы́нятым
В. вы́няты (неадуш.)
вы́нятага (адуш.)
вы́нятую вы́нятае вы́нятыя (неадуш.)
вы́нятых (адуш.)
Т. вы́нятым вы́нятай
вы́нятаю
вы́нятым вы́нятымі
М. вы́нятым вы́нятай вы́нятым вы́нятых

Крыніцы: piskunou2012.

вы́няты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́няты вы́нятая вы́нятае вы́нятыя
Р. вы́нятага вы́нятай
вы́нятае
вы́нятага вы́нятых
Д. вы́нятаму вы́нятай вы́нятаму вы́нятым
В. вы́няты (неадуш.)
вы́нятага (адуш.)
вы́нятую вы́нятае вы́нятыя (неадуш.)
вы́нятых (адуш.)
Т. вы́нятым вы́нятай
вы́нятаю
вы́нятым вы́нятымі
М. вы́нятым вы́нятай вы́нятым вы́нятых

Кароткая форма: вы́нята.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́няцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́мецца вы́муцца
Прошлы час
м. вы́няўся вы́няліся
ж. вы́нялася
н. вы́нялася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

выня́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выня́цце
Р. выня́цця
Д. выня́ццю
В. выня́цце
Т. выня́ццем
М. выня́цці

Крыніцы: piskunou2012.

вы́няць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́му вы́мем
2-я ас. вы́меш вы́меце
3-я ас. вы́ме вы́муць
Прошлы час
м. вы́няў вы́нялі
ж. вы́няла
н. вы́няла
Загадны лад
2-я ас. вы́мі вы́міце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́няўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.