выдзыба́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выдзыба́юся |
выдзыба́емся |
| 2-я ас. |
выдзыба́ешся |
выдзыба́ецеся |
| 3-я ас. |
выдзыба́ецца |
выдзыба́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
выдзыба́ўся |
выдзыба́ліся |
| ж. |
выдзыба́лася |
| н. |
выдзыба́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выдзыба́йся |
выдзыба́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выдзыба́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́дзыбаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́дзыбаю |
вы́дзыбаем |
| 2-я ас. |
вы́дзыбаеш |
вы́дзыбаеце |
| 3-я ас. |
вы́дзыбае |
вы́дзыбаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́дзыбаў |
вы́дзыбалі |
| ж. |
вы́дзыбала |
| н. |
вы́дзыбала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́дзыбай |
вы́дзыбайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́дзыбаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выдзыба́ць
‘выцягваць з цяжкасцю адкуль-небудзь каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выдзыба́ю |
выдзыба́ем |
| 2-я ас. |
выдзыба́еш |
выдзыба́еце |
| 3-я ас. |
выдзыба́е |
выдзыба́юць |
| Прошлы час |
| м. |
выдзыба́ў |
выдзыба́лі |
| ж. |
выдзыба́ла |
| н. |
выдзыба́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выдзыба́й |
выдзыба́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выдзыба́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́дзьмуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́дзьмуты |
вы́дзьмутая |
вы́дзьмутае |
вы́дзьмутыя |
| Р. |
вы́дзьмутага |
вы́дзьмутай вы́дзьмутае |
вы́дзьмутага |
вы́дзьмутых |
| Д. |
вы́дзьмутаму |
вы́дзьмутай |
вы́дзьмутаму |
вы́дзьмутым |
| В. |
вы́дзьмуты (неадуш.) вы́дзьмутага (адуш.) |
вы́дзьмутую |
вы́дзьмутае |
вы́дзьмутыя (неадуш.) вы́дзьмутых (адуш.) |
| Т. |
вы́дзьмутым |
вы́дзьмутай вы́дзьмутаю |
вы́дзьмутым |
вы́дзьмутымі |
| М. |
вы́дзьмутым |
вы́дзьмутай |
вы́дзьмутым |
вы́дзьмутых |
Кароткая форма: вы́дзьмута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́дзьмуханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́дзьмуханы |
вы́дзьмуханая |
вы́дзьмуханае |
вы́дзьмуханыя |
| Р. |
вы́дзьмуханага |
вы́дзьмуханай вы́дзьмуханае |
вы́дзьмуханага |
вы́дзьмуханых |
| Д. |
вы́дзьмуханаму |
вы́дзьмуханай |
вы́дзьмуханаму |
вы́дзьмуханым |
| В. |
вы́дзьмуханы (неадуш.) вы́дзьмуханага (адуш.) |
вы́дзьмуханую |
вы́дзьмуханае |
вы́дзьмуханыя (неадуш.) вы́дзьмуханых (адуш.) |
| Т. |
вы́дзьмуханым |
вы́дзьмуханай вы́дзьмуханаю |
вы́дзьмуханым |
вы́дзьмуханымі |
| М. |
вы́дзьмуханым |
вы́дзьмуханай |
вы́дзьмуханым |
вы́дзьмуханых |
Кароткая форма: вы́дзьмухана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́дзьмухаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́дзьмухаю |
вы́дзьмухаем |
| 2-я ас. |
вы́дзьмухаеш |
вы́дзьмухаеце |
| 3-я ас. |
вы́дзьмухае |
вы́дзьмухаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́дзьмухаў |
вы́дзьмухалі |
| ж. |
вы́дзьмухала |
| н. |
вы́дзьмухала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́дзьмухай |
вы́дзьмухайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́дзьмухаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выдзьму́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выдзьму́хванне |
| Р. |
выдзьму́хвання |
| Д. |
выдзьму́хванню |
| В. |
выдзьму́хванне |
| Т. |
выдзьму́хваннем |
| М. |
выдзьму́хванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выдзьму́хвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выдзьму́хваецца |
выдзьму́хваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выдзьму́хваўся |
выдзьму́хваліся |
| ж. |
выдзьму́хвалася |
| н. |
выдзьму́хвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.