вы́дзьмуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́дзьмуты вы́дзьмутая вы́дзьмутае вы́дзьмутыя
Р. вы́дзьмутага вы́дзьмутай
вы́дзьмутае
вы́дзьмутага вы́дзьмутых
Д. вы́дзьмутаму вы́дзьмутай вы́дзьмутаму вы́дзьмутым
В. вы́дзьмуты (неадуш.)
вы́дзьмутага (адуш.)
вы́дзьмутую вы́дзьмутае вы́дзьмутыя (неадуш.)
вы́дзьмутых (адуш.)
Т. вы́дзьмутым вы́дзьмутай
вы́дзьмутаю
вы́дзьмутым вы́дзьмутымі
М. вы́дзьмутым вы́дзьмутай вы́дзьмутым вы́дзьмутых

Кароткая форма: вы́дзьмута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)